တရုတ္တို႕ကမူ ျမန္မာျပည္ကို ၎တို႕၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္

Andrew Soe's post.

Andrew Soe added 7 new photos.

" မအ ေအာင္လို႕ အပိုင္း (၃) "
---------------------------------

ျမန္မာတို႕က ၎တို႕ ေနထိုင္ရာ ေဒသကို
လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ႏိုင္ငံဟု 
ယူဆျပီး တရုတ္တို႕ကမူ ျမန္မာျပည္ကို ၎တို႕၏
လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္မွာ ျမန္
မာႏိုင္ငံဟူ၍ စတင္ေပၚေပါက္လာကတည္းကပင္
ျဖစ္၏။

ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ဘီစီ ၁၂၈ ခုႏွစ္ေလာက္ကပင္
တရုတ္ျပည္ အေနာက္ေတာင္ပိုင္း ယူနန္ေဒသႏွင့္
ျမန္မာျပည္၊ အိႏၵိယျပည္တို႕ကို ဆက္သြယ္ႏိုင္မည့္
လမ္းေၾကာင္းကို တရုတ္အရာထမ္း"ခ်န္ခ်င္း"ဆိုသူ
က မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။

ေရွးတရုတ္သမိုင္းမ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္ ကို "တင္"
တိုင္းျပည္ဟုသတ္မွတ္ၾကျပီး လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း
၁၉၀၀ ေက်ာ္ အခ်ိန္ အခါျဖစ္သည့္ ခရစ္သကၠရာဇ္
၉၄၊ ၉၇ႏွင့္ ၁၂၀ ခုႏွစ္မ်ား၌ တရုတ္အေရွ႕ပိုင္း "ဟန္"
မင္းဆက္အား "တင္" ေဒသမွ လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ား
(အဖိုးတန္ ေက်ာက္မ်က္မ်ားႏွင့္ ဆင္မ်ား အပါအဝင္)
ဆက္သခဲ့ရသည္။

(၉) ရာစုတြင္ ပူကန္ ( ပုဂံ ) ၌ တိုင္းႏိုင္ငံေပါင္း (၁၈) ခု
ရွိ၍ "ပ်ဴ" လူမ်ိဳးတို႕က လႊမ္းမိုးေနေၾကာင္းႏွင့္ ဤႏိုင္ငံ
မ်ားက အခါအခြင့္သင့္သလို "တန္" မင္းဆက္ ( ၆၁၈ -
၉၀၇ ) အားလက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ား ဆက္သေၾကာင္း
တရုတ္မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေရးသားထားသည္။

ပုဂံမင္း မ်ားကလည္း "ဆြန္" မင္းဆက္ ( ၉၆၀ -
၁၂၇၆ ) အား လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ား ေပးပို႕ေလ့
ရွိသည္။

ခရစ္ႏွစ္ ၁၀၈၄ ခုႏွစ္တြင္ နန္းတက္ေသာ
က်န္စစ္သားမင္းကလည္း ၎၏လက္ထက္
၁၁၀၆ ခုႏွစ္တြင္ "ျမန္တင္" ျပည္မွ ဆင္ျဖဴ မ်ား
ေပးပို႕သည္ကို တရုတ္တို႕က မွတ္တမ္းတင္
ထားသည္။

ထိုႏွစ္မွစ၍ ျမန္မာျပည္ကို "ပူကန္" ဟု ရည္ညြန္းျခင္း
မရွိေတာ့ဘဲ "ျမန္တင္" ဟုသာ တရုတ္မွတ္တမ္းမ်ား၌
ရည္ညြန္းလာသည္။

၁၃ ရာစုႏွစ္တြင္ တရုတ္ျပည္အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းကို
ၾကီးစိုးေနေသာ"ကူဗလိုင္ခန္" သည္ "ဆြန္" မင္းဆက္ကို
ေအာင္ျမင္ျပီး ယူနန္ႏွင့္နန္ေခ်ာင္တနယ္လုံးကိုသိမ္းပိုက္
ႏိုင္ခဲ့သည္။ ၁၂၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ပုဂံျပည္ကိုသိမ္းပိုက္ျပီး
ပုဂံဘုရင္ နရသီဟပေတ့ ထြက္ေျပးသြားေသာ အခါ
တရုတ္ လက္ေအာက္ေရာက္ ၍ ျမန္မာျပည္ အလယ္
ပိုင္းေဒသကို"ျမန္ခြၽန္" ျပည္နယ္ဟုသတ္မွတ္ခဲ့သည္။

တရုတ္တို႕သည္ "ျမန္ခြၽန္" ျပည္နယ္ကို တိုက္႐ိုက္
အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းမျပဳဘဲ ယေန႕ေခတ္ ဗမာစစ္အစိုးရကဲ့သို႕
သစၥာခံ အိမ္ေစာင့္ေခြး ေဒသခံမင္းမ်ားကိုသာ အုပ္ခ်ဳပ္
ေစခဲ့သည္။ (မအ ေအာင္လို႕ အပိုင္း ၁ ေဆာင္းပါး႐ႈ )*

မြန္ဂိုအင္ပါယာက်ဆုံးျပီး တရုတ္ျပည္တြင္ "မင္"
မင္းဆက္ ( ၁၃၆၈ -၁၆၄၄ ) ခုႏွစ္၌ ယူနန္ျပည္
ဘုရင္ခံကို အင္းဝဘုရင္က သံအဖြဲ႕ေစလႊတ္ျပီး
လက္ေဆာင္ပဏၰာဆက္သရ၏။

ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ ပင္းတလဲမင္း ( ၁၆၄၈ -
၁၆၆၁ ) လက္ထက္တြင္တရုတ္ျပည္မွ ႏိုင္ငံေရး
ပဋိပကၡမ်ား ျမန္မာျပည္ထဲသို႕ကြၽံဝင္လာသည္။

၁၆၄၄ ခုႏွစ္၌ မန္ခ်ဴး တို႕သည္ တရုတ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး
"ဝူစန္ေကြ့(Wu San Kuei)"ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ "မင္" မင္း
ဆက္ကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္၏။

ေနာက္ဆုံး "မင္" မင္းဆက္ျဖစ္သူ " ခ်ဴယူလန္ ( Chu
Yu Lang)" နဲ႕ ေနာက္လိုက္မ်ားဟာ တရုတ္- ျမန္မာ
နယ္စပ္ထိ ဆုတ္ခြါလာျပီး ယူနန္မွတဆင့္ "မင္"တပ္ပ်က္
မွ တပ္သားမ်ားႏွင့္ သူခိုး ဓားျပမ်ား စုေပါင္း၍ ျမန္မာျပည္
နယ္စပ္တြင္ ေသာင္းက်န္းၾကသျဖင့္ ကာလပ်က္ကို ၾကံု
ေတြ႕ ၾကရသည္။

ခ်ဴယူလန္တို႕အဖြဲ႕ ၁၆၅၈ ခုႏွစ္တြင္ ေနာက္ဆုံးစစ္ပြဲ
ရွုံးနိမ့္သျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္းထဲ အလုံးအရင္းႏွင့္ ဝင္
ေရာက္ က်ဴးေက်ာ္ ခိုလံႈရာ ပင္းတလဲမင္းက စစ္ကိုင္း
တြင္ ေနရာေပးလိုက္မိရာကေန ယေန႕အထိ ဗမာျပည္
သည္ တရုတ္၏ ဖုံးလႊမ္းမႈကို ခံေနရေတာ့တယ္။

(ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ ၁၉၅၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားတြင္
တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ ေမာ္စီတုန္းကို စစ္ရွုံး၍ ကူမင္တန္
တရုတ္ျဖဴမ်ား ျမန္မာျပည္တြင္း ဝင္ေရာက္ က်ဴးေက်ာ္
ပံု ႏွင့္ဆင္တူသည္)*

ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၆၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ယူနန္ျပည္၌ ဘုရင္
တစ္ဆူလို ျဖစ္လာေသာ ဝူစန္ေကြ့ဟာ "မင္" မင္းဆက္
ကို အျမစ္ပါမက်န္ေအာင္ ရွင္းပစ္လိုတာေၾကာင့္အင္အား
ေကာင္းတဲ့ တရုတ္စစ္တပ္ၾကီးကိုဦးေဆာင္ကာ အင္းဝျမိဳ႕
ထိ ခ်ီတက္လာျပီး"ခ်ဴယူလန္" ကို အပ္ႏွင္းရန္ အင္းဝမင္း
ထံေတာင္းဆိုတယ္။ အားခ်င္းမမွ်တာေၾကာင့္ တရုတ္တို႕
ေတာင္းဆိုခ်က္အတိုင္း လိုက္ေလ်ာလိုက္ရေပမဲ့ အင္းဝ
ေနျပည္ေတာ္တခုလုံး အေတာ့ကို တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ား
သြားခဲ့တယ္။

( ဗမာရာဇဝင္မွာ " ခ်ဴ ယူလန္ ( Chu Yu Lang ) "
လို႕ ေဖာ္ျပျခင္းမရွိဘဲ "႐ုံက်ီ ဥတည္ဘြား" လို႕ မထင္
မရွား ေရးတာေတြ႕ရတယ္)*

မည္သို႕ပင္ဆိုေစကာမူ ၁၁ ဇန္န၀ါရီ ၁၆၆၂ ခုႏွစ္
မွာ "ခ်ဴယူလန္ " ကို တရုတ္တို႕ထံ သားေျမးႏွင့္
တစ္ကြ ေပးအပ္ျပီး ေနာက္ပိုင္း မန္ခ်ဴး တရုတ္
ေတြ ဗမာျပည္ကို ေနာက္ႏွစ္တရာနီးပါးခန္႕အထိ
မေႏွာက္ယွက္ေတာ့ဘူးလို႕သိရတယ္။

တရုတ္မင္းမ်ား အင္အားေကာင္းခ်ိန္မွာ ျမန္မာမင္း
တို႕က လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ားဆက္သ၍ သစၥာေတာ္
ခံယူရျပီး သူတို႕ အင္အားက်ဆင္းေနခ်ိန္တြင္ အဆက္
အဆံမလုပ္ပဲ ခပ္ေရွာင္ေရွာင္ေနျခင္းသေဘာျဖစ္တယ္။

သို႕ေသာ္ ၁၇၅၀ - ၅၁ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ျမန္မာမင္းတို႕က
လက္ေဆာင္ပဏၰာမ်ား ျပန္လည္ဆက္သရေၾကာင္း
တရုတ္တို႕က မွတ္တမ္းတင္ထားျပန္သည္။

ေအဒီ (၁၇၆၃ - ၁၇၇၆) ခုႏွစ္ ဗမာျပည္မွာ ကုန္းေဘာင္
ေခတ္ ဆင္ျဖဴရွင္မင္း အုပ္စိုးေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ အေလာင္း
ဘုရားရဲ့ သားေတာ္ ေျမဒူးမင္းသား၊ ငယ္နံမည္ ေမာင္ရြ
ျဖစ္တယ္။ (သူ႕ေခတ္မွာ အေနာ္ရထာမင္း တည္ျပီး က်န္
စစ္သား လက္စသတ္ခဲ့တဲ့ ေရႊစည္းခံု ေစတီကုိ ထီးေတာ္
တင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေစတီကိုသူ႕အရင္ ဘုရင့္ေနာင္
လက္ထက္မွာ ေရႊသကၠန္းကပ္လႉတာပိသာခ်ိန္ (၂၁၀၀)၊
(၃.၁၈) တန္ရွိတယ္လို႕ သိရတယ္။

သို႕ေသာ္ ဗိုလ္ခင္ညြန္႕လက္ထက္အေရာက္မွာေတာ့
ပုဂံ ဘုရားေတြျပဳျပင္တယ္ ဆိုျပီး အကုန္နီးပါးခြါယူတာ
ခပ္ပါးပါးဘဲ က်န္ေတာ့တယ္ )*

တခ်ိန္တည္းမွာေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာ တရုတ္ဧကရာဇ္
ခ်င္လံု ( Emperor Qianlong/၁၇၃၅- ၁၇၉၆ ) အုပ္ခ်ဳပ္
လွ်က္ရွိတယ္။ သူ႕လက္ထက္မွာ အင္းဝကို ၁၇၆၅ မွ
၁၇၆၉ အထိ ေလးၾကိမ္တိုင္တိုင္ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္
ေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။

(တရုတ္ေတြမေအာင္ျမင္ရတာ အပူပိုင္းဇံုမွာ က်ေရာက္
တဲ့ ကူးစက္ ကပ္ေရာဂါ ရၾကလို႕တရုတ္တပ္ ပ်က္တယ္
လို႕ အဂၤလိပ္လိုေရး သမိုင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပေပမဲ့ ဗမာရာဇ
ဝင္မွာ ေတာ့ ဘုရင့္ဘုန္းတန္ခိုးေၾကာင့္လို႕ ေရးေလ့ရွိ
တယ္)**

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၁၃ ဒီဇင္ဘာ ၁၇၆၉ ခုႏွစ္မွာ တရုတ္ -
ျမန္မာ စစ္ေျပျငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တယ္။ စာခ်ဳပ္ပါ
အခ်က္ေတြထဲမွာ ဗမာ့အထင္ နဲ႕ တရုတ္အျမင္ တို႕ကို
ေနာင္အခါ ရွုပ္ေထြးေစမယ့္ အခ်က္တခ်က္ပါတယ္။

အဲဒါကေတာ့ ေရွးယခင္က အတိုင္း ျပန္လည္
ဆက္ဆံမယ္ ဟူေသာ အခ်က္ ျဖစ္တယ္။

တရုတ္မင္း အဆက္ဆက္က ဗမာျပည္ကို ဩဇာခံ
နယ္ေျမအျဖစ္သာ သတ္မွတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေရွးက
အတိုင္း ဆက္ဆံရန္ ဗမာတို႕က သေဘာတူျခင္းဟာ
တရုတ္ဩဇာခံ အျဖစ္ ဆက္လက္ေနထိုင္ရန္ သေဘာ
တူျခင္းျဖစ္တယ္လို႕ တရုတ္ဘက္က ျမင္ေပမဲ့ ဗမာေတြ
ဘက္က ေနာင္ရင္းညီဘြား (ေဆြမ်ိဳး ေပါက္ေဖာ္) သကဲ့
သို႕ ဆက္ဆံရန္ သေဘာတူျခင္းလို႕ ထင္မွတ္ၾကတယ္။

တရုတ္ - ျမန္မာ စစ္ပြဲႏွင့္ ပတ္သပ္၍လည္း အျမင္ခ်င္း
မတူ ၾကေခ်။ ဆင္ျဖဴရွင္ လက္ထက္ တရုတ္တို႕အား
တြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႕ ဗမာတို႕ကအလြန္တရာ ဂုဏ္ယူ
ၾကေသာ္လည္း တရုတ္ ဧကရာဇ္ ခ်င္လံု ကမူ သူ႕လက္
ထက္မွာ ေအာင္ပြဲၾကီး ဆယ္ခု ရွိသည့္အနက္ တရုတ္ -
ျမန္မာ စစ္ပြဲလည္းပါဝင္တယ္လို႕ ယံုၾကည္တယ္။

၁၇၈၇ နဲ႕ ၁၈၂၃ ခုႏွစ္ အၾကားတြင္ တရုတ္က ျမန္မာ
ႏိုင္ငံသို႕ သံအဖြဲ႕ (၇) ၾကိမ္ ေစလႊတ္၍ ျမန္မာဖက္က
လည္း ၁၇၈၈နဲ႕ ၁၈၇၅ ခုႏွစ္ အၾကား တရုတ္ျပည္သို႕
သံအဖြဲ႕(၁၈) ၾကိမ္ ေစလႊတ္ေၾကာင္း တရုတ္ကမွတ္
တမ္း တင္ထားတယ္။

မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ ၁၈၇၅ ခုႏွစ္ မွာ တရုတ္ျပည္ကို
ေနာက္ဆုံး သံတမန္ေစလႊတ္သည္ဟုသိရျပီး ျမန္မာျပည္
ကို အဂၤလိပ္တို႕ သိမ္းပိုက္ျပီးေသာအခါတြင္မွ တရုတ္ျပည္
ကို လက္ေဆာင္ပဏၰာ ဆက္သသည့္ အေလ့အထ ကို
အဂၤလိပ္တို႕က ရပ္ဆိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ ဦးႏုလက္ထက္
ဒီမိုကေရစီေခတ္မွ ၁၉၄၈ မွ ၁၉၆၂ အထိ ၁၄ ႏွစ္တာ
ကာလ အတြင္း ေႂကြးျမီ ကင္းရွင္းျပီး တကမ႓ာလုံးႏွင့္
သံတမန္ ဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္တိုးတက္ခဲ့ေသာ
ေၾကာင့့္ ျမန္မာကို ကမ႓ာက ေလးစားရတဲ့ အေျခအေန
ကိုေရာက္ခဲ့တယ္။ ( ဗိုလ္ေနဝင္း ေျခရွုပ္ ေျခထိုး လို႕
တိုင္းျပည္ကို ၁၉၅၈ ကေန ၁၉၆၀ အထိ (၂)ႏွစ္ နီးပါး
အိမ္ေစာင့္ အစိုးရဆိုျပီး ဗိုလ္ေနဝင္း ကို ေပးလိုက္ရတာ
ကိုပါ ထည့္တြက္ရင္ေတာင္မွ ဗမာျပည္သမီးပ်ိဳေလးဟာ
အပ်ိဳရည္ မပ်က္ခဲ့ပါ )*

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ
အမည္ခံ စစ္တပ္ အာဏာသိမ္းခ်ိန္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ကေန
ယေန႕ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၅၃-ႏွစ္ၾကာ မတရား
စစ္တပ္ ၾကီးစိုးမႈေအာက္မွာ ဗမာျပည္သမီးပ်ိဳဟာ အပ်ိဳ
ရည္ ပ်က္႐ံုမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့တဲ့ "ဖာ"ႏိုင္ငံ အဆင့္ကို
ေရာက္ရွိသြားခဲ့ျပီး တရုတ္ၾကီး ေပါက္ေဖာ္ကို လုံးဝမွီခို
အားထားေနရသည့္ တရုတ္ကြၽန္သေဘာက္ ဘဝ
ေရာက္သြားတာကို မည္သူမွျငင္းႏိုင္မည္မထင္ပါ။

တရုတ္လူမ်ိဳးေတြက သူတို႕ တိုင္းျပည္ကို ဂြၽန္းကြာ
( Zhonghua minzu ) translated as "Chinese
Nation" or "Chinese Race" လို႕ ေခၚပါတယ္။
ကမ႓ာ့ အလယ္ဗဟို ခ်က္ခ်ာမွာရွိတဲ့ တိုင္းျပည္လို႕
လည္း အဓိပၸယ္ သက္ေရာက္တယ္။

ခ်ိဳင္းနား ( China ) ဆိုတာ အဂၤလိပ္စကားပါ။
ခ်င္ ( Chin or Qin dynasty ) မင္းဆက္ ( ၂၂၁ -
၂၀၆ ဘီစီ ) ကို အစြဲျပဳျပီး ေပးထားတဲ့ အဂၤလိပ္
အမည္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဂၤလိပ္ စကား
"ဘားမား" ( Burma ) ကို "ျမန္မာ"လို႕ ေျပာင္း
သလို "ခ်ိဳင္းနား" ကို "ဂြၽန္းကြာ" လို႕ ေျပာင္းဖို႕
တရုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ အစိုးရက စိတ္မကူးပါ။ အဂၤ
လိပ္စကားကို တရုတ္စကား နဲ႕ အစားထိုးတာ
သာ ျဖစ္လို႕ အက်ိဳးမရွိတာကို နားလည္တယ္။

အလယ္ဗဟိုမွာရွိတဲ့ တရုတ္ျပည္လုံျခံု ေရးဟာ
နယ္နိမိတ္စည္းႏွစ္ခုေပၚမွာ မူတည္တယ္လို႕
ေရွးကတည္းက ယူဆခဲ့လို႕ အတြင္းစည္း ႏွင့္
အျပင္စည္းဆိုျပီး လုံျခံု ေရးနယ္ေျမသတ္မွတ္
တဲ့ မဟာဗ်ဴ ဟာ အစဥ္အလာ ရွိခဲ့တယ္။

နယ္စပ္က ျပည္နယ္ေတြကို အတြင္းစည္းအျဖစ္
သေဘာထားတယ္။ ဥပမာ-တိဗက္ ၊ ဇင္က်န္း
(Xinjiang ) ႏွင့္ Uyghurs ၊ Kazakhs ( အစၥလာမ္
ဘာသာဝင္ ၂၁ - သန္းေက်ာ္ ရွိေသာျပည္နယ္ )
ေတြဟာ အတြင္းစည္း ေဒသျဖစ္တယ္။

ဒီျပည္နယ္ေတြဟာ တရုတ္ ( Han ) နဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ
ကြာျခားတာမို႕ ျပသာနာအနည္းအမ်ား ရွိေနတတ္
တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူနည္းစုျဖစ္လို႕လုံျခံု ေရးကို အႏၲ
ရယ္ မေပးႏိုင္ပါ။

ျမန္မာ၊ ေလာ၊ ထိုင္း၊ ဗီယက္နမ္၊ ကိုရီးယား၊
မြန္ဂိုလီးယား၊ ဂ်ပန္ စတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္
ေတြကိုေတာ့ တရုတ္ လုံျခံုေရး အျပင္စည္းဝိုင္း
ဆိုျပီး သတ္မွတ္တယ္။

အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြကို ဩဇာေညာင္းႏိုင္ေအာင္
လုပ္ရမယ္လို႕ ေရွးကတည္းကတရုတ္ေတြ ယံုၾကည္
ခဲ့တယ္။

လူဦးေရ သန္းတေထာင္ေက်ာ္ရွိတဲ့ တရုတ္ျပည္ၾကီး
အရွိန္အဟုန္နဲ႕ တိုးတက္ေနတာကို ရပ္တန္႕သြားေအာင္
လုပ္ဖို႕ခက္ပါတယ္။ အာရွႏိုင္ငံေတြဟာ အေမရိကန္ နဲ႕
ကုန္သြယ္တာကို ဦးစားေပးေပမဲ့ ကမ႓ာ့ကုန္သြယ္ေရး
အဖြဲ႕ဝင္ ( WTO ) ျဖစ္လာတဲ့ တရုတ္ျပည္ဟာ သူတို႕
အဖို႕ ပိုျပီး အေရးၾကီးလာတယ္။

အသျပာနဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ သူခိုးပိုင္ ၊ မတရား
ဘိန္းခ်ေငြကအစ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့
စကၤာပူဟာ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ ကို တပည့္ခံတာ
ၾကာျပီ။

သူအၾကံေပးလို႕ ဗမာစစ္အုပ္စုလည္း တရုတ္
တပည့္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ တေန႕က်ရင္ အေမရိကန္
ေနရာကို တရုတ္ယူလိမ့္မယ္လို႕ စကၤာပူ လီကြမ္ယူ
က ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာေျပာဖူးတယ္။ တရုတ္ျပည္ပါဝင္မဲ့
အတိုင္းအတာ ပမာဏဟာၾကီးလြန္းတာမို႕ လူ႕သမိုင္း
မွာ ဒီေလာက္ၾကီးမားတဲ့ အခန္းကဏၭမ်ိဳး တခါမွေတြ႕
ဖူးၾကမွာ မဟုတ္ဖူးလို႕ လီကြမ္ယူက ေျမႇာက္ပင့္ဆိုခဲ့
ပါေသးတယ္။

ဖိလစ္ပိုင္ လူဦးေရ (၁) ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္တဲ့ တရုတ္ဟာ
ျပည္တြင္း ကုမၸဏီ (၃၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ကို ပိုင္ပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွား လူဦးေရ (၃) ရာခိုင္ႏႈန္းသာတရုတ္ ျဖစ္
ေပမဲ့ ပုဂၢလိက အရင္းအႏွီး (၇၀) ရာခိုင္ႏႈန္း ကို ပိုင္
တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ လူဦးေရ (၁၀) ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ
တရုတ္ျဖစ္ေပမဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ့စုစုေပါင္း ထုတ္လုပ္မႈ
( GNP ) တန္ဘိုး (၅၀) ရာခိုင္ႏႈန္း ကို ယိုးဒယားရွိ
တရုတ္လူမ်ိဳးက ထုတ္လုပ္တယ္။

ထိုင္းစီးပြါးေရး အုပ္စုၾကီး (၁၀) ခုမွာ (၉) ခုဟာ
တရုတ္ပိုင္ျဖစ္တယ္။ ထိုင္းေခါင္းေဆာင္ အခ်ိဳ႕ နဲ႕
ထိုင္း-တရုတ္ေတြဟာ အိမ္မွာ တရုတ္လိုေျပာတယ္။
ဗမာျပည္က "ဦးပိုင္" နဲ႕ အခ်မ္းသာဆုံး ပုဂၢိဳလ္ေတြ
ဟာ တရုတ္ နဲ႕ စစ္ဗိုလ္ေတြသာ ျဖစ္တယ္။

ကြန္ျမဴနစ္ တရုတ္ၾကီးက အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြကို
က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္ဖို႕မေျပာနဲ႕ ျပိဳင္ဆိုင္ဖို႕ေတာင္
မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးတရား
ကိုသာ ေဟာပါေတာ့တယ္။

တရုတ္ျပည္ လံုျခံုေရး အတြက္ အိမ္နီးခ်င္း တိုင္းျပည္
ေတြကို စစ္ေရးအရလည္းေကာင္း၊ အျခားနည္းလမ္း
ေတြအရလည္းေကာင္း လႊမ္းမိုးထားရမယ္လို႕ တရုတ္
အစိုးရ အဆက္ဆက္က ယံုၾကည္ခဲ့ေသာ္လည္း အခု
ေတာ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးနည္းကို သုံးျပီးလႊမ္းမိုးဖို႕
ၾကိဳးစားရာမွာ ေစ်းဦးေပါက္အျဖစ္ ဗမာျပည္ ကို လုံးဝ
ခ်ဳပ္ကိုင္လႊမ္းမိုးေနခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္ (၂)ခု ေက်ာ္ခဲ့ပါျပီ။

ဗမာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အေျပာင္းအလြဲ ျဖစ္တိုင္း
တရုတ္ၾကီးကို သံေတာ္ဦး အရင္ တင္ရတာဟာ
ဗမာေတြရဲ့ထုံးတမ္းစဥ္လာ ယဥ္ေက်းမႈလို ျဖစ္
ေနတာၾကာပါျပီ။

ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးလို႕ စကားအလွေအာက္မွာ
တမာလိုခါး တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ ေရွးကအတိုင္း
အတြင္းစည္းနဲ႕ အျပင္စည္းကိုခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႕ပါပဲ။

တနည္းဆိုရရင္ေတာ့ တရုတ္အစိုးရရဲ့ ပထမဦးစား
ေပးဟာ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ ဆိုသည့္
တိုင္းျပည္ၾကီးပြါးခ်မ္းသာေရးျဖစ္ျပီး တရားသည္ မတရား
သည္၊ လူသားဆန္သည္ မဆန္သည္က ပဓာန မက်ဘဲ
ဩဇာခံ နယ္ေျမ တည္ေထာင္ေရးဟာ ဒုတိယ ဦးစားေပး
ျဖစ္တယ္။

အရင္တုန္းကေတာ့ ဗမာျပည္လို အျပင္စည္း ( Periphery
State ) ႏိုင္ငံေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရာမွာ
ျပည္တြင္း ကြန္ျမဴနစ္လႈပ္ရွားမႈ (ဗကပ) အာဏာရေအာင္
တရုတ္ကကူညီခဲ့တယ္။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ တရုတ္တပ္သား
(၅၀၀၀) ေက်ာ္ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ပိုင္းမွာတပ္စြဲျပီး ဗကပ
ကို ေျဗာင္ကူညီတယ္။ အဲဒီႏွစ္က ဗမာဘက္မွာ အက်
အဆုံးမ်ားခဲ့တယ္။

အခုေတာ့ တရုတ္က အရင္လို မိုက္မိုက္ကန္းကန္း
မလုပ္ေတာ့ဘူး။ စစ္မတိုက္ပဲေအာင္ပြဲခံတဲ့ ေရွးေဟာင္း
မဟာဗ်ဴ ဟာကို အသုံးျပဳေနျပီ ျဖစ္တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ ( ဘီစီ ၅၀၀ ) က
ေရးသားခဲ့တဲ့ "စြန္ဇီ" (Sun Zi) ေခၚ "စြန္ဇု" (Sun Tzu)
ရဲ့ စစ္အတတ္ပညာ ( Art of War ) ဟာ ကမ႓ာေပၚမွာ
ေရွးအက်ဆုံး စစ္ပညာစာေပျဖစ္သလို စြန္ဇီ ရဲ့ စစ္ပညာ
အတတ္ (၁၃) ရပ္ဟာလည္း ေရွးအက်ဆုံး စစ္ပညာ
သေဘာတရားျဖစ္ျပီး ယေန႕အထိ ကိုးကား က်င့္သုံး
ေနဆဲပါ။

အေကာင္းဆုံး စစ္ဆင္ေရးဟာ စစ္မတိုက္ဘဲ ရန္သူကို
ေအာင္ႏိုင္တဲ့ နည္းလို႕စြန္ဇီက ဆိုပါတယ္။ မိမိအင္အား
ကိုသိရွိျပီး ရန္သူ႕အင္အားကိုလည္း ေကာင္းစြာသိရွိထား
မယ္ဆိုရင္ စစ္ပြဲတရာတိုက္လည္း မရွုံးႏိုင္ဘူးတဲ့။ ကိုယ့္
အင္အားလည္း ကိုယ္မသိ ရန္သူ႕အင္အားလည္း မသိဘူး
ဆိုရင္ေတာ့ စစ္ပြဲတိုင္းမွာ အရွုံးနဲ႕ရင္ဆိုင္ရမယ္လို႕ဆိုပါ
တယ္။

စြန္ဇီ ေရးတဲ့အေကာင္းဆုံးအခ်က္က မည္သို႕ပင္
ရွိေစကာမူ "ျပည္သူ႕ေထာက္ခံမႈ အျပည့္အဝရွိျပီး
တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္း ကသာ စစ္ႏိုင္မယ္"
လို႕ ရွင္းရွင္းေရးပါတယ္။

(၁၈) ရာစုေႏွာင္းပိုင္းမွာ စြန္ဇီ ရဲ့ စစ္ပညာအတတ္
(၁၃) ရပ္ကို ဘာသာျပန္ျပီး ပါရီျမိဳ႕မွာ ထုတ္ေဝျပီး
အခ်ိန္ကစျပီး စြန္ဇီရဲ့ အယူအဆကို အေနာက္တိုင္း
ပညာတတ္ အသိုင္းအဝိုင္းက သိလာၾကတယ္။

တေန႕တျခား အင္အားၾကီးလာတဲ့ တရုတ္ကို
ဘယ္လိုဆက္ဆံမလဲဆိုတာ အာရွႏိုင္ငံေတြ
ေလာေလာဆယ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပသာနာပါ။

ဗမာ စစ္အစိုးရကေတာ့ တပည့္သားေျမး အဆင့္
ကေန တရုတ္ကြၽန္အျဖစ္ လက္ရွိဆက္ဆံ ေနပါ
တယ္။

တရုတ္နဲ႕လက္တြဲလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အေရွ႕ေတာင္
အာရွဟာ တရုတ္ျပည္အတြက္ ရိကၡာနဲ႕ကုန္ၾကမ္း
တင္ပို႕ရာ ေဒသ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိေနသလို
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တရုတ္ျပည္ထြက္ အေပါစား
ကုန္ပစၥည္းေတြ နဲ႕ အရည္အေသြးမမီ အစားအ
ေသာက္ေတြ စမ္းသပ္ျဖန္႕ျဖဴးေရာင္းခ်ရာ ေဒသ
ေတြလည္း ျဖစ္လို႕ေနပါျပီ။

ဒုတိယ ကမ႓ာစစ္အတြင္းက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ စိတ္ကူး
ယဥ္ခဲ့တဲ့ မဟာအေရွ႕အာရွ စီးပြါးေရး အင္ပါယာၾကီး
ကို တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္
အထည္ေဖာ္ေနတယ္လို႕ ထင္ျမင္မိေၾကာင္း သုံးသပ္
ရင္း နိဂုံး ခ်ဳပ္ပါရေစ။

သမိုင္းကို စိတ္ခံစားမႈထက္ အမွန္ျမင္ေအာင္
ၾကည့္ပါ။ ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာရင္ ပုဂၢိဳလ္စြဲေတြ
ေဘးခ်ခဲ့ပါ။ ေအလီယန္ အေၾကာင္း ဖတ္ရင္
ဘာသာေရးနဲ႕ တြဲမျမင္သင့္ပါ။

Andrew Soe
၁၅ ဇန္နဝါရီ ၂၀၁၅။

ပံု (၁) တရုတ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ဝူစန္ေကြ့
ပံု (၂၊၃၊၄) တရုတ္ဧကရာဇ္ ခ်င္လံု
ပံု (၅၊၆၊၇) "စြန္ဇီ" (Sun Zi) ေခၚ "စြန္ဇု" (Sun Tzu) ။