((သမုိင္းဆုိသည္ ဖုံးဖိရုံျဖင့္မကြယ္ေပ်ာက္))
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တုိင္း ၇ တုိင္းေခၚဗမာျပည္နယ္နွင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ရခုိင္ ျပည္နယ္တုိ႔ စုေပါင္းဖဲြ႕စည္းထားပါသည္။
လြတ္လပ္ေရးကုိ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္၍ အရယူခဲ့ၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရး ရယူၿပီးခ်ိန္မွစ၍ ျပည္ေထာင္စုဗဟုိအာဏာကုိ လူမ်ားစုျဖစ္သည့္ ဗမာလူမ်ဳိးတုိ႔ အမ်ားဆုံး ကုိင္တြယ္ က်င့္သုံးပါသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ေတာ့ ျပည္ေထာင္စု ဗဟုိအာဏာကုိ ဗမာျပည္သူေတြပင္ လက္မခံသည့္ အာဏာရွင္တစ္ဦး (ဝါ) တစ္စုထံ ဆင္းသက္ က်ေရာက္ခဲ့ရသည္။
လြတ္လပ္ေရးမရမီ အခ်ိန္ကာလက ေတာင္တန္းေဒသသည္ ျမန္မာျပည္၏ အစိတ္အပုိင္း မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ျမန္မာသမုိင္းအရ ေရွးအခါ ပုဂံမင္းႏုိင္ငံ၊ အင္းဝမင္းႏုိင္ငံ၊ စသည္ မင္းႏုိင္ငံမ်ားသာရွိ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံ Burma ဟူ၍မရွိခဲ့ေခ်။ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းအႀကီးအကဲမ်ားသည္ ယင္း မင္းႏုိင္ငံ ျမန္မာဘုရင္မ်ား၏ ၾသဇာခံမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ သီးျခား ကင္းလြတ္သည့္ နယ္ေျမေဒသမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ လုံးဝမဆုံးရႈံးပဲ ပဏၰာသ ေဒသမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
၁၈၈၅ ခုနွစ္ သီေပါဘုရင္ ပါေတာ္မူ၍ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလုံးကုိ သိမ္းပုိက္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္ဘုရင္မ၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္တြင္ ျမန္မာျပည္ Burma ဟူ၍ မေဖာ္ျပခဲ့။ ယခင္ သီေပါမင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ ေဒသမ်ားဟူ၍ ကဲြျပားစြာ ေရးသားသုံးနႈန္းခဲ့သည္။
၁၉၃၅ ခုနွစ္ ေအာက္ျမန္မာျပည္ အက္ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ေၾကညာသည့္အခါမွသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ Burma ဟု တိတိက်က် သုံးစဲြလာသည္။ ျမန္မာဘုရင္ တုိက္ရုိက္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ နယ္ေျမနွင့္ သြယ္ဝုိက္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ နယ္ေျမဟုကဲြျပားလာသည္။ ထုိသြယ္ဝုိက္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ နယ္ေျမမ်ားသည္ ျမန္မာဘုရင္၏ ၾသဇာခံမ်ွသာျဖစ္၍ အခ်ဳပ္အျခာ လုံးဝလက္မလြတ္ေသးေသာ ေဒသမ်ားျဖစ္သည္။
အဂၤလိပ္လက္ေအာက္တြင္လည္း ၎နယ္ေျမမ်ားကုိ သြယ္ဝုိက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္အရသာ အုပ္ခ်ဳပ္သည္။ ထုိေၾကာင့္လည္း ဒုတိယကမ႓ာစစ္အၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လြတ္လပ္ေရးေပးရန္အတြက္ ျမန္မာျပည္မကုိ စကၠဴျဖဴစီမံကိန္း White Paper အရ၎၊ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားကုိ ေတာင္တန္းေဒသ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒ Frontier Area' Administration ျဖင့္၎၊ သီးျခား အုပ္ခ်ဳပ္လာျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာျပည္မနွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားသည္ တသီးတျခား ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားေပသည္။ အခ်ဳိ႕ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား (အာဏာရွင္ဆန္ခ်င္သူ)က ရွမ္း၊ကခ်င္၊ခ်င္း စေသာေတာင္တန္းသားတုိ႔သည္ ၎တုိ႔ေပးမွ လြတ္လပ္ေရး ရမည့္သေဘာမ်ားရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ေနရေပသည္။
အမွန္မွာ ျပည္နယ္မ်ားသည္ ျမန္မာကေပး၍ ရသည့္ျပည္နယ္မ်ားမဟုတ္ၾကပါ။ သမုိင္းဆုိသည္မွာလည္း ဖုံးဖိႏုိင္ရုံမ်ွျဖင့္ မကြယ္ေပ်ာက္ႏုိင္ပါ။
Sai Myo Zin(FB) သတင္းစာမ်က္ႏွာမွ
