Credit: Andrew Soe
"အဂၤလိပ္ႏွင့္ဗမာပထ၀ီေျပာင္းလဲပ
"၁၈၈၅ ခုႏွစ္ ဗမာ့ဦးစြန္းကို အဂၤလိပ္တို႔ ရိုက္ခ်ိဳးပစ္ခဲ့ျပီးေနာက္
ယခင္ရွိခဲ့ေသာ ဌာေန လူမ်ိဳးတို႔၏ ေနရာေဒသ ပထ၀ီသည္ အႀကီးအက်ယ္
ေျပာင္းလဲျခင္းကို ခံခဲ့ ၾကရသည္။ ဗမာျပည္ အႏွံ႔တြင္ အဂၤလိပ္တို႔သည္
ေနရာေကာင္း၊ သဘာ၀ေကာင္း၊ ရာသီဥတုေကာင္း၊ ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱရား
လြယ္ကူေစရန္ ေျမေနရာတို႔ကို ေရြးခ်ယ္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္
ယၡင
္ဌာေနလူမ်ိဳးတို႔
ပိုင္ဆိုင္ရာေဒသသည္ ႀကံဳ႕၀င္သြားျပီးလွ်င္ လြပ္လပ္ေရး ရရွိလာေသာအခါ
ဗမာပိုင္နယ္ေျမ ျဖစ္သြားေလေတာ့သည္။ ဗမာဘုရင္မ်ား လက္ထက္တြင္ ေအာက္ဗမာျပည္၌
ဗမာတို႔မွာ မဆိုစေလာက္သာရွိခဲ့ျပီး မြန္ႏွင့္ ကရင္မွာ လူမ်ားစု
ျဖစ္ခဲ့သည္။"
"ရန္ကုန္ကို အေျချပဳ၍ အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္သည္မွစ၍
ေအာက္ဗမာျပည္သို႔ ဗမာမ်ား အလံုး အရင္းႏွင့္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္လာၾကသည္။
ေျမႏုကို မျမင္ဖူးေသာ မိုးေခါင္ေရရွား ကႏၱာရတြင္ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကေသာ
ဗမာတို႔မွာ ေနရာေကါင္းကို လက္လြတ္ရမည္ကို စိုး၍ ကရင္ႏွင့္ မြန္တို႔ ကို
ဗမာျပည္ေအာက္ပိုင္း ပုသိမ္၊ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ စသည့္ နယ္ေျမတို႔မွ
လူမ်ိဳးေရးျဖင့္တဖံု၊ စစ္တိုက္၍ တမ်ိဳး၊ အႏု၊ အၾကမ္း၊ အရမ္း၊
မ်ိဳးစံုသံုးကါ ႏွင္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ေနရာေကါင္းကို အျပီးအပိုင္ ရယူခဲ့ၾကသည္။
ဗမာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ၏ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္တြင္ ရခိုင္တို႔၏ ဧရိယာမွာ
နတ္ျမစ္၀မွ ေမာ္တင္စြန္းထိ ဟုေဖၚျပပါရွိသည္။ ၁၉၇၅ ခု ဒီဇဘၤာ ၁၅ ရက္ေန႔
ရခိုင္ကိုျပည္နယ္ ေပးေသာ အခါမူ နတ္ျမစ္၀မွ ဂြ အထိသာ ရရွိလိုက္ျပီး
မိုးေခါင္ေရရွား ရပ္၀န္းေဒသတြင္ ေနထိုင္ေသာ ဗမာတို႔မွာမူ ရခိုင္ပိုင္
နယ္ေျမ အေနာက္ကေလးဟု ေခၚေသာ နယ္ေျမ တခုလံုးကို ဗမာတို႔ ဘိုးဘြားပိုင္
နယ္ေျမ အျဖစ္ ရယူသြားေလသည္။ ထို႔ျပင္ ရွမ္း ေမျမဳိ႕၊ မိုးကုတ္ ကခ်င္
ဖါးကန္႔ ဆင္ကလိန္ခႏၱီး ရခိုင္ ပလက္၀၊ စသည္တို႔ အျပင္ လူမ်ိဳးစု ဆိုင္ရာေဒသ
အသီးသီးကို အဂၤလိပ္တို႔ နည္းေပး လမ္းျပခဲ့မႈေၾကာင့္ ဗမာတို႔
ခ်ယ္လွယ္ခ်င္တိုင္း ခ်ယ္လွယ္၍ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ရန္တိုက္ေသာ
လုပ္ရပ္မ်ားကို လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ (နမူနာ။ ဂိုလန္၊ ဟီနန္
ရွမ္းႏွင့္ ၀ ၊ ကခ်င္ ႏွင့္ခ်င္း၊ ရခိုင္ႏွင့္ခ်င္း၊ ကရင္ႏွင့္ မြန္၊
တို႔ကိုရႈပါ) အဂၤလိပ္တို႔၏ ဗမာျပည္ကို သိမ္းယူမႈသည္ ဗမာတို႔အတြက္ နယ္ေျမေဒသ
ပိုမိုရရွိ လာသည့္အတြက္ ေရရွည္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ အျမတ္ထြက္ခဲ့ ေလသည္။
ဂတိမတည္ေသာ မုသ၀ါဒမ်ားေသာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မ်ားေသာ ဗမာ့စစ္၀ါဒေအာက္၌
ေနထိုင္လာၾကရေသာ တိုင္းရင္းသားတို႔မွာ မူ ဗမာတို႔၏ လူမ်ိဳးေရးအရ
နယ္ေျမတိုးခ်ဲ႕လာမႈ၊ သယံဇာတ ေကါင္းမ်ားရွိရာ ေဒသကို ဗမာပိုင္
နယ္ေျမျပဳလုပ္မႈ၊ စသည့္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အလိမ္အေကါက္ မ်ားလွေသာ ဗမာတို႔ႏွင့္
အတူ လြပ္လပ္ေရး ယူခဲ့ေသာ အရသာကို ခံစားရင္း ယေန႕တိုင္ ဒုကၡပင္လယ္
ေ၀ခဲ့ၾကေလ ေတာ့သည္။"
By:FB online
"ရန္ကုန္ကို အေျချပဳ၍ အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္သည္မွစ၍ ေအာက္ဗမာျပည္သို႔ ဗမာမ်ား အလံုး အရင္းႏွင့္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္လာၾကသည္။ ေျမႏုကို မျမင္ဖူးေသာ မိုးေခါင္ေရရွား ကႏၱာရတြင္ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကေသာ ဗမာတို႔မွာ ေနရာေကါင္းကို လက္လြတ္ရမည္ကို စိုး၍ ကရင္ႏွင့္ မြန္တို႔ ကို ဗမာျပည္ေအာက္ပိုင္း ပုသိမ္၊ ရန္ကုန္၊ ပဲခူး၊ စသည့္ နယ္ေျမတို႔မွ လူမ်ိဳးေရးျဖင့္တဖံု၊ စစ္တိုက္၍ တမ်ိဳး၊ အႏု၊ အၾကမ္း၊ အရမ္း၊ မ်ိဳးစံုသံုးကါ ႏွင္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ေနရာေကါင္းကို အျပီးအပိုင္ ရယူခဲ့ၾကသည္။ ဗမာႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ၏ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္တြင္ ရခိုင္တို႔၏ ဧရိယာမွာ နတ္ျမစ္၀မွ ေမာ္တင္စြန္းထိ ဟုေဖၚျပပါရွိသည္။ ၁၉၇၅ ခု ဒီဇဘၤာ ၁၅ ရက္ေန႔ ရခိုင္ကိုျပည္နယ္ ေပးေသာ အခါမူ နတ္ျမစ္၀မွ ဂြ အထိသာ ရရွိလိုက္ျပီး မိုးေခါင္ေရရွား ရပ္၀န္းေဒသတြင္ ေနထိုင္ေသာ ဗမာတို႔မွာမူ ရခိုင္ပိုင္ နယ္ေျမ အေနာက္ကေလးဟု ေခၚေသာ နယ္ေျမ တခုလံုးကို ဗမာတို႔ ဘိုးဘြားပိုင္ နယ္ေျမ အျဖစ္ ရယူသြားေလသည္။ ထို႔ျပင္ ရွမ္း ေမျမဳိ႕၊ မိုးကုတ္ ကခ်င္ ဖါးကန္႔ ဆင္ကလိန္ခႏၱီး ရခိုင္ ပလက္၀၊ စသည္တို႔ အျပင္ လူမ်ိဳးစု ဆိုင္ရာေဒသ အသီးသီးကို အဂၤလိပ္တို႔ နည္းေပး လမ္းျပခဲ့မႈေၾကာင့္ ဗမာတို႔ ခ်ယ္လွယ္ခ်င္တိုင္း ခ်ယ္လွယ္၍ တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း ရန္တိုက္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခဲ့ၾကသည္။ (နမူနာ။ ဂိုလန္၊ ဟီနန္ ရွမ္းႏွင့္ ၀ ၊ ကခ်င္ ႏွင့္ခ်င္း၊ ရခိုင္ႏွင့္ခ်င္း၊ ကရင္ႏွင့္ မြန္၊ တို႔ကိုရႈပါ) အဂၤလိပ္တို႔၏ ဗမာျပည္ကို သိမ္းယူမႈသည္ ဗမာတို႔အတြက္ နယ္ေျမေဒသ ပိုမိုရရွိ လာသည့္အတြက္ ေရရွည္တြင္ အႀကီးအက်ယ္ အျမတ္ထြက္ခဲ့ ေလသည္။ ဂတိမတည္ေသာ မုသ၀ါဒမ်ားေသာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မ်ားေသာ ဗမာ့စစ္၀ါဒေအာက္၌ ေနထိုင္လာၾကရေသာ တိုင္းရင္းသားတို႔မွာ မူ ဗမာတို႔၏ လူမ်ိဳးေရးအရ နယ္ေျမတိုးခ်ဲ႕လာမႈ၊ သယံဇာတ ေကါင္းမ်ားရွိရာ ေဒသကို ဗမာပိုင္ နယ္ေျမျပဳလုပ္မႈ၊ စသည့္ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ အလိမ္အေကါက္ မ်ားလွေသာ ဗမာတို႔ႏွင့္ အတူ လြပ္လပ္ေရး ယူခဲ့ေသာ အရသာကို ခံစားရင္း ယေန႕တိုင္ ဒုကၡပင္လယ္ ေ၀ခဲ့ၾကေလ ေတာ့သည္။"
By:FB online
