******************************
သာေကတ က မူဆလင္ ေက်ာင္းတခုကုိ ဖ်က္လုိက္တာဟာ အမ်ားသေဘာအရ ဆုိၿပီးလုပ္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အမ်ားသေဘာတူ ဆႏၵအရ မင္းမဲ့စရုိက္နဲ႔ ေျဖရွင္းလုိ႔ ဥပေဒအရ တရား၀င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မရွိပဲ ေစတီ ေဆာက္ထားတဲ့ ခ်င္းေတာင္တန္း နဲ႔ ကခ်င္ေတာင္တန္း ေတြက ေစတီေတြ တခုမွ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ (ကခ်င္ နဲ႔ ခ်င္းေတြကေတာ့ ဒီေလာက္ မသိတတ္တာ မရွိပါဘူး၊ သေဘာကုိ ေျပာတာပါ။)
ဒီေတာ့ အမ်ားသေဘာတူၿပီး ႀကိဳက္သလုိ လူသတ္လုိ႔ မရသလုိ၊ ႀကိဳက္သလုိ သူမ်ားပစၥည္း၊ ဘာသာတရား၊ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ဖ်က္ဆီးလုိ႔လဲ မရပါ။ ႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိ ကာကြယ္ထားတဲ့ ဥပေဒ ဆုိတာလဲ ရွိပါေသးတယ္။ အုပ္စုဖဲြ႕ၿပီး အမ်ားသေဘာတူနဲ႔ လူနည္းစုကုိ အႏုိင္က်င့္လုိ႔ မရပါဘူး။ ဒါကုိ အစုိးရ က ကာကြယ္ေပးရမဲ့ တာ၀န္ရွိေနတယ္။
ဒူ၀ါ အေနနဲ႔ ေရး ရေကာင္းမလား.. မေကာင္းဘူးလား ဆုိၿပီး ခ်ီတုံခ်တုံ စဥ္းစားလုိက္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္တရား ဆုိတာ အမုန္းခံၿပီးမွ ေရးရတယ္ ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔ ေရးလုိက္ပါတယ္။
ဒီမုိကေရစီ ရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ဟာ အမ်ားသေဘာတူထားတဲ့ ဥပေဒ ေဘာင္တခုအတြင္း ႏုိင္ငံသား အားလုံး တေျပးညီ အက်ဳိးခံစားခြင့္ရွိတဲ့ စနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမုိကေရစီ စနစ္မွာ ခြင့္ထူးခံ လူမ်ဳိး၊ လူတန္းစား၊ အသုိင္းအ၀ုိင္း၊ အဖဲြ႕အစည္း၊ ပါတီ ဆုိတာလဲ မရွိပါ။ ဥပေဒ ေဘာင္တခုေအာက္မွာ အားလုံး ညီတူညီမွ် ဥပေဒရဲ႕ အကာအကြယ္၊ အက်ဳိးခံစားခြင့္လဲ ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။
အဲဒီ ဥပေဒ ဆုိတာလဲ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံ အမ်ားပုိင္းမွာ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ လူ႕အခြင့္အေရး စံခ်ိန္စံညြန္းနဲ႔ အညီ ေရးဆဲြထားတဲ့ ဥပေဒ ေတြနဲ႔ ဖီလာ ဆန္႔က်င္လုိ႔ မရပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ ကမာၻ႕ကုလ သမဂၢက လူ႕အခြင့္အေရးတုိ႔၊ ဘာအခြင့္အေရး၊ ညာအခြင့္အေရးေတြမွာ လူၾကားေကာင္းေအာင္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္အထပ္ထပ္ လက္မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့ ႏုိင္ငံတခု အေနနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္ေတြကုိ ေလးစားလုိက္နာဖုိ႔ တာ၀န္ကလဲ ရွိလာျပန္ပါတယ္။
ဒါေတြကုိ မလုိဘူး ထင္ရင္ေတာ့လဲ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံကုိ မႀကိဳက္လုိ႔လဲ ရပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္လဲ ဒီမုိကေရစီ ကုိ နည္းလမ္းေပါင္းစုံ နဲ႔ ေရွာင္ဖယ္ေနခဲ့တာပဲေလ။ ဒီတုိင္း ဆက္ေနမလား.. စဥ္းစားေပါ့။
ဒီမုိကေရစီကုိ သြားၾကမယ္ေဟ့.. လုိ႔ ေျပာရင္ေတာ့ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ ေတာ့ လုပ္လုိ႔ မရပါ။ ဥပမာ- ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ဗုဒၶတရားမက်င့္ခ်င္လဲ က်င့္ရမယ္။ အဲဒီ တရားေတြကုိ အယုံအၾကည္မရွိဘူး ဆုိရင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မလုပ္ဘဲလဲေနလုိ႔ရမယ္၊ ဒီသေဘာပါ။
ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံ အမ်ားတကာ န႔ဲ က်င့္စဥ္မတူျပန္ရင္ ႏုိင္ငံတကာက ေျပာလာမယ္၊ ျပည္တြင္းေရး မစြတ္ဖက္ရလုိ႔ ေျပာလုိ႔လဲ မရပါဘူး။ ဥပမာ.. သူမ်ားရဲ႕ အိမ္တြင္းေရးကုိ မစြတ္ဖက္ေကာင္းဖူး ဆုိတာလဲ လူတုိင္းသိပါတယ္။ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္ ထမင္းေကၽြးတဲ့ေနရာ၊ သားသမီးေတြကုိ ေက်ာင္းထားတဲ့ေနရာ ကုိယ္တတ္ႏုိင္သလုိ လုပ္တာကုိ ဘယ္သူမွ ေျပာပုိင္ခြင့္မရွိေပမယ့္၊ ကို္ယ့္ အိမ္တြင္းေရး ကုိ မက်ဴးေက်ာ္ရဆုိၿပီး အိမ္သား (ဇနီး၊ သားသမီး၊ အိမ္သား) တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ အေသသတ္ဖုိ႔ က်ဳိးစားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိ ပတ္၀န္းက်င္က ဒီတုိင္းၾကည့္ေနဖုိ႔ မသင့္ေတာ့မွန္း၊ ၀င္ေရာက္စြတ္ဖက္ရေတာ့မယ္ ဆုိတာ လူသားဆန္တဲ့ သတၱကမာၻက အလုိလုိသိပါတယ္။
ဒီေန႔ကမာၻမွာ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ စီပြါးတုိးတက္ျခင္းဆုိတဲ့ ရလဒ္ေတြကုိ ထင္သာျမင္သာရွိလာေတာ့ ႏုိင္ငံတုိင္းက စိတ္၀င္စားလာတယ္။ အရင္က ဆုိရွယ္လစ္တုိ႔၊ ကြန္ျမဴနစ္တုိ႔ကုိ ဘုရားတစ္ဆူလုိကုိးကြယ္ လာတဲ့ ပညာရွင္ေတြေတာင္ ပုံစံတမ်ဳိးနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ႏုိင္ငံေတြကုိ ဒီမုိကရက္တစ္ ဆုိၿပီးနာမည္တပ္ခုိင္း လာတယ္။
ဒီေတာ့… ျမန္မာႏုိင္ငံသူ၊ ႏုိင္ငံသား မ်ားလဲ သူမ်ားလုိ ႀကီးပြါးတုိးတက္ခ်င္လွပါရဲ႕ ဆုိေတာ့ကာ… အစိုးရ ရဲ႕ ဥပေဒ ဆိုတာကုိေတာ့ လုိက္နာရပါေတာ့မယ္။ အဲဒီ ဥပေဒ ကုိ မႀကိဳက္ရင္ ျပင္ရမယ္၊ ဥပေဒ ကုိ ျပင္လုိ႕လဲ မရ၊ ႀကိဳက္လဲ မႀကိဳက္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ တုိင္းရင္းသားေတြလုိ လက္နက္ကုိင္ၿပီး ေတာ္လွန္ရုံေပါ့။ (တုိင္းရင္းသားေတြကေတာ့ လက္ရွိ ဥပေဒ ကုိ မႀကိဳက္လုိ႔ ေတာ္လွန္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။)
ဥပေဒ ကုိလဲ ျပင္ဖုိ႔ စိတ္မကူးပဲနဲ႔ လက္ရွိဥပေဒ ကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီး မင္းမဲ့စရုိက္ နဲ႔ ေျဖရွင္းျခင္းသည္… အမွားႀကီး မွားပါတယ္.. လုိ႔ပဲ ဆုိပါရေစ။
ရခုိင္ နဲ႔ ဘဂၤါလီ ကိစၥဟာ ခုိး၀င္လာသူ လူမ်ဳိးျခား ျပႆနာလုိ႔ပဲ ရူ႕ျမင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံသား မူဆလင္ ဆုိတာ အေျခခံ ဥပေဒ အရ တရား၀င္ ဘာသာတရား တခုပါ။ မူဆလင္ဆုိတာ လူမ်ဳိးမဟုတ္၊ ျမန္မာ လူမ်ဳိးစစ္စစ္ မူဆလင္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ မေလးလူမ်ဳိး၊ အင္ဒုိနီးရွားမူဆလင္ေတြက ကုလားမဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕က မူဆလင္ဘာသာကုိ တုိက္ခုိက္ေနျခင္းကုိ ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိးဘာသာ ကာကြယ္သလုိ ေျပာေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေျခခံ ဥပေဒ ေဘာင္ကုိ ေက်ာ္ၿပီး မင္းမဲ့စရုိက္လုပ္ေနသူဟာ သမၼတအဆင့္ပါရင္ေတာင္ ႏုိင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈ ပါ။ ဥပေဒ စုိးမုိးေရး ရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာလုိ အေျခခံဥပေဒအရ ႏုိင္ငံသား တစ္ေယာက္ရဲ႕ မူလရပုိင္ခြင့္ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒအတုိင္းသာ သာေကတ မူဆလင္အဖဲြ႕အစည္းက တရားစဲြရင္ အဲဒီ ဖ်က္ဆီးမႈမွာ ပါ၀င္သူ အားလုံး ေထာင္က်ႏုိင္ပါတယ္။
ဒီေတာ့… ဘယ္လုိလုပ္မလဲ…
ကိုယ့္ရဲ႕ လူမႈ အသုိင္းအ၀ုိင္းထဲကုိ လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခား မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လုိကာကြယ္မလဲ… အေျခခံ ဥပေဒ အရ လုပ္လုိ႔ ရပါတယ္။
ဥပမာ…
အိႏိၵယ ႏုိင္ငံမွာလုိ ဌာေန (ေဒသခံ) မ်ားရဲ႕ ဆႏၵမပါပဲ ဘယ္ ေဒသက တစိမ္းတစ္ေယာက္မွ အဲဒီ ေဒသကုိ အတည္တက်ေျပာင္းေရႊ႕ခြင့္၊ ေျမ၀ယ္ခြင့္မရ… ဆုိတဲ့ ဥပေဒ မ်ဳိးပါ။ ေဒသခံေတြ ၾကည့္ျဖဴတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္လူမ်ဳိး၊ ဘယ္ဘာသာမဆုိ ၀င္ေနေပါ့။ ဒါက ဥပေဒ အရ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္အတြင္းက ကာကြယ္ေရး လုပ္တာ။ အိႏိၵယ ႏုိင္ငံမွာလဲ ဘာသာေရး အေတာ္ရႈပ္ခဲ့တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွ ဒီလုိနည္းနဲ႔ ေျပလည္သြားပါတယ္။
အခု ထုိင္း ႏုိင္ငံမွာလဲ ဒီပုံစံ အတုိင္းပါ။ ႏုိင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္ကုိ အၿမဲတမ္း ေနထုိင္ခြင့္ ေပးမယ္ ဆုိရင္ သူေနမဲ့ ရပ္ရြာ ေဒသခံေတြရဲ႕ အမ်ားသေဘာတူလက္ခံမႈ ေထာက္ခံခ်က္လုိပါတယ္။
လက္ရွိ အေျခခံဥပေဒ အရ ဆုိရင္ မၾကာခင္ကာလအတြင္း နာမည္မေခၚေသးတဲ့ တရုတ္ျပည္ မဟုတ္ရင္၊ အိႏိၵယျပည္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ပ်က္ဆံခ်မ္းသာတဲ့ လူေတြ ေနရာတကာ ေျမ၀ယ္လုိ႔ ရေနတာကုိး… ေဒသခံေတြရဲ႕ ဆႏၵရွိရွိ မရွိရွိ။ ေနရာတကာ ေျမေစ်းရလာတာနဲ႔ ေဒသခံေတြက ေရာင္းမယ္။ ၀ယ္ႏုိင္တဲ့လူေတြက ဗမာလဲ မဟုတ္၊ ကခ်င္လဲ မဟုတ္၊ ဘယ္တုိင္းရင္းသားမွ မဟုတ္ဘူး၊ တရုတ္ နဲ႔ ကုလား အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုထိေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ ဆုိတာ ရွိတယ္။ အဲဒီ ဥပေဒ ကုိ မေတာ္လွန္ရဲတဲ့လူတုိင္းကေတာ့ လုိက္နာရမယ္။ အဲဒီ ဥပေဒ မႀကိဳက္ရင္ အရင္ျပင္ရမယ္။ ဥပေဒ ေဘာင္အတုိင္း မေနတတ္ေသးသ၍ ဒီမုိကေရစီ ႏုိင္ငံ စစ္စစ္ကုိ သြားႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါ။ “ဥပေဒမွာ မည္သုိ႔ပင္ ဆုိေစကာမူ…” ဆုိတဲ့ မဆလ အေတြးအေခၚနဲ႔ေတာ့ ဒီႏုိင္ငံ ဒီဘ၀ ဒီမွ်သာ ပဲ ရွိအုံးမွာပါ။
