ျပည္ေထာင္စုတပ္ ဆုိတာ ကခ်င္ျပည္မွာ ဗမာ စစ္တပ္ ရွိေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။

Posted: 23 Dec 2012 09:09 PM PST

ျပည္ေထာင္စုတပ္ ကုိ ဖဲြ႕ရေအာင္လုိ႔ ေျပာတုိင္း လက္ရွိတပ္မေတာ္မွာလဲ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ပါၿပီးသား လုိ႔ ေျပာတတ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္မွာ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္မွာလဲ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံပါေသာ္လည္း အဂၤလိပ္စစ္တပ္လုိ႔ပဲသုံးၿပီး ဂ်ပန္စစ္တပ္မွာလဲ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံးပါေသာ္လည္း ဂ်ပန္တပ္လုိ႔ပဲ သုံးပါတယ္။

တုိင္းရင္းသားေတြကုိ ကေလးေလး တစ္ေယာက္လုိ အေျပာမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး စကားႏုိင္လုေနမဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ပါ။

ျမန္မာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္ေထာင္စု သမုိင္းဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ သမုိင္းနဲ႔လဲ မတူ သလုိ၊ အိႏိၵယ သမုိင္းနဲ႔လဲ မတူပါ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဖက္ဒရယ္ စနစ္သည္ ဥေရာပ ယူနီယံ ပုံစံ ႏွင့္ ခတ္ဆင္ဆင္ ျဖစ္သည္။

ဥေရာပ ယူနီယံ လုိ၊ လူမ်ဳိးကုိ အေျခခံတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ဥေရာပ ယူနီယံ ႏုိင္ငံေတြ ၾကားမွာ နယ္စပ္ဂိတ္မရွိ၊ စစ္ေဆးေရးဂိတ္မရွိ၊ သူ႕နယ္ ကုိယ့္နယ္ လြတ္လပ္စြာသြားလာ ေနထုိင္ ႏုိင္ခြင့္ ရွိေနေပမယ့္လဲ သူ႕လူမ်ဳိးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာကုိ ထိပါးလုိ႔ မရပါ။ ဂ်ာမဏီ နဲ႔ ျပင္သစ္ဟာ လူမ်ားၿပီး၊ စီးပြါးေရး၊ စစ္တပ္ အင္အားရွိေပမယ့္ ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံလုိ လူနည္းတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကုိ ႏုိင္ထက္စီးနင္းလုပ္လုိ႔မရ၊ အခ်င္းခ်င္း ေလးစားမႈ န႔ဲသာ ဆက္ဆံသည္။ ဥပေဒကုိသာ အဓိက ထားတဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျဖစ္သည္။ ဆြတ္ဇာလန္ႏုိင္ငံမွာ ဂ်ာမဏီလူမ်ဳိးမ်ားလုိ႔ ဂ်ာမဏီ ႏုိင္ငံ ျဖစ္မသြားသလုိ၊ ဂ်ာမဏီ စစ္တပ္လဲ မထားပါ။ နယ္သာလန္ ႏုိင္ငံမွာလဲ ဂ်ာမဏီလူမ်ဳိး အမ်ားအျပားရွိသည္။

ႏုိင္ငံအတြင္းက လူမ်ဳိးစုမ်ားကုိလဲ ဖက္ဒရယ္ ေပးထားသည္။ ဖင္လန္ႏုိင္ငံ၊ ဆိြဒင္ ႏုိင္ငံ၊ ေနာ္ေ၀း ႏိုင္ငံေတြၾကားမွာ ခြေနတဲ့ လူမ်ဳိးစုမ်ားကုိ သူတုိ႔နယ္၊ သူတုိ႔အုပ္ခ်ဳပ္ပုိင္ခြင့္ ေပးထားသည္။ လြတ္လပ္စြာ သူတုိ႔ အသုိင္းအ၀န္းကုိ တည္ေဆာက္ခြင့္ ေပးထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာေတာ္လွန္ေရးမွ မလုိပါ။ နယ္သာလန္ႏုိင္ငံထဲမွာလည္း ေျမာက္ပုိင္း လူမ်ဳိးစုမ်ားကုိလည္း ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ပုိင္ခြင့္ ေပးထားသည္။ နယ္သာလန္ႏုိင္ငံဟာ တကယ္ေတာ့ အားလုံးေပါင္းမွ ကခ်င္ျပည္နယ္ေလာက္ပဲ အက်ယ္အ၀န္းရွိတာပါ။ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔ စစ္တုိက္စရာမလုိ၊ အခ်င္းခ်င္း ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာ ေနၾကသည္။ ကမာၻ အရပ္ရပ္မွ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား ႏွင့္ ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္ အမ်ားအျပားကုိပင္ ေခၚယူ ေနရာခ်ထားႏုိင္သည္။ ႏွစ္စဥ္ ၀င္လာေသာ ႏုိင္ငံေရး ခုိလုံခြင့္ေတာင္းသူ ေသာင္းဂဏန္း ရွိေသးသည္။

ျမန္မာ့ျပည္ေထာင္စု ဖဲြ႕စည္းေရး ျပႆနာမွာ အဓိက ျပႆနာသည္ ဗမာ တမ်ဳိးထဲ အုပ္စုိးေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ ျပႆနာ ျဖစ္သည္။ ဗမာ တမ်ဳိးထဲ အုပ္စုိးေရး မူကုိ တပ္မေတာ္က အေကာင္အထည္ေဖၚသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ အင္အားရွိမွ တုိင္းျပည္အင္အားရွိမည္၊ ဆုိသည္မွာ ဗမာလူမ်ဳိး အုပ္စုိးေရး တုိင္းျပည္ တည္ေထာင္ေရး အင္အားကုိ ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္သည္။ က်န္လူမ်ဳိးမ်ားကုိ လူမ်ဳိးတုန္းသြားေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံ ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ စစ္တပ္က အဓိက အခန္က႑ မွ လုပ္ေဆာင္သည္။

စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲ ႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားကုိ အတည္တက် မရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံ လုပ္လာသည္။ ေက်းရြာ အနီးအနားအထိ လယ္ယာေျမမ်ားကုိ သိမ္းယူျခင္း၊ ေက်းရြာမ်ားကုိ အတင္းအဓမၼ ေရြ႕ေျပာင္း ေစျခင္း၊ ဗဟိုအစုိးရႏွင့္ နီးပစ္သူမ်ားကုိ ဦးစားေပးေသာနည္းျဖင့္ တုိင္းရင္းသား လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကုိ နည္းမ်ဳိးစုံ ႏွင့္ စီးပြါးက်သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ေသြးေႏွာေစျခင္း၊ စသည္မ်ားကုိ အစုိးရ လွ်ဳိ႕၀ွက္ အက္ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ ေစသည္။ တုိင္းရင္းသား နယ္ေျမမ်ားတြင္ ေအာက္ပုိင္းမွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကုိ ေနရာခ်ေပးၿပီး ေအာက္ပုိင္းမွ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားကုိ သီးသန္႔ေခၚယူ အလုပ္ခန္႔သည္။ (ဒါကေတာ့ တရုတ္လူမ်ဳိးမ်ား ျပဳမူတဲ့ နည္းျဖစ္သည္) ပူတာအုိမွာ အက်ဥ္းေထာင္ လုပ္ျခင္းအားျဖင့္၊ ေအာက္ပုိင္းမွ အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ ပုိ႔ေစသည္။ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ခါနီးတြင္ လြတ္လပ္စြာ အျပင္ထြက္ခြင့္ ေပးၿပီး နယ္ခံ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ က်င္ေဖၚရွာေစျခင္း ႏွင့္ အလုပ္အကုိင္ ရွာေစသည္။ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ၿပီး ဌာေနျပန္တဲ့ အက်ဥ္းသား နည္းသထက္နည္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေစသည္။

ဌာေနျပန္ဖုိ႔ကလဲ ေလယဥ္အခက္အခဲ ေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ နည္းနဲ႔ အလုပ္ရွာလုပ္ရင္း စုိက္ပ်ဳိး၊ ေမြးျမဴေရး လုပ္ရာမွ မျပန္ျဖစ္တာ မ်ားသြားသည္။

ဒီလုိ ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူက လုပ္ေဆာင္သနည္း? ဘယ္သူက ဆုံးျဖတ္သနည္း? ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား အပါအ၀င္ ဘယ္ တုိင္းရင္းသားမ်ား အေနနဲ႔ လုပ္ပုိင္ခြင့္၊ ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ မရွိပါ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အစစ္အမွန္ ျပည္ေထာင္စု တပ္ လုိအပ္သည္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိသင့္တယ္ ဆုိတာ အာဏာရွင္ စနစ္မွာပဲ ရွိတာပါ။ ဒီမုိကေရစီ စစ္စစ္ႏုိင္ငံေတြမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္မ်ား ေကာင္စီ ဥကၠဌ ဆုိတာပဲ ရွိတာပါ။ ေလတပ္၊ ေရတပ္၊ ေျခလွ်င္တပ္ေတာင္ သူ႕ ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔သူ ျဖစ္တယ္။ အားလုံးရဲ႕ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဆုိသည္မွာ ျပည္သူက ခန္႔အပ္တဲ့ သမၼတ ပဲ ျဖစ္တယ္။

ကခ်င္လူမ်ဳိး၊ ရွမ္းလူမ်ဳိး၊ ခ်င္းလူမ်ဳိး၊ ကရင္လူမ်ဳိး၊ ရခုိင္လူမ်ဳိး၊ မြန္လူမ်ဳိး၊ ကယားလူမ်ဳိး မ်ားကုိ ျပည္ေထာင္စုသား အျဖစ္ လက္ခံထားတယ္ ဆုိရင္ ကခ်င္ျပည္မွာ ကခ်င္တပ္၊ ရွမ္းျပည္မွာ ရွမ္းတပ္၊ ခ်င္းျပည္မွာ ခ်င္းတပ္၊ ကရင္ျပည္မွာ ကရင္တပ္၊ ရခုိင္ျပည္မွာ ရခုိင္တပ္၊ မြန္ျပည္မွာ မြန္တပ္၊ ကယားျပည္မွာ ကယားတပ္ ရွိေနရမွာ သဘာ၀ပါ။ ဒါကုိ ဗမာလူမ်ဳိး တမ်ဳိးထဲက လက္မခံဘူး ဆုိရင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ ဆုိတာ ဘယ္လူမ်ဳိးအတြက္လဲ? အထင္အရွားပါ။ ဘာမွ ျမန္မာ ႏုိင္ငံပါ၊ ဗမာ ႏုိင္ငံ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ မ်က္လွည့္ျပေနလဲ မထူးပါ။ လက္ေတြ႕အရ လုပ္ေဆာင္္မွသာ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္လာမွာပါ။

ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပႆနာသည္ တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ဗမာ စစ္တပ္ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။
By: Kachin duwa