========================
(ဤေဆာင္းပါးသည္ Facebook name Mg Mg Soe မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
KIA ႏွင့္ CPB ပူးတြဲစစ္ဆင္ေရးမ်ား
*******************************
၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ KIA ႏွင့္ CPB တိ့ုပူး
တြဲ၍ စစ္ဆင္ေရးမ်ားစြာျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ ရွမ္းျပည္
ႏွင့္ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ စစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားအား
ပြင့္လင္းရာသီ၌ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ပြင့္လင္းရာ
သီဆိုသည္မွာ ႏွစ္စဥ္ေအာက္တိုဘာလမွစ၍ ေနာက္ႏွစ္ ဧျပီလအထိျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ ေမလမွ
စက္တင္ဘာလထိကေတာ့ မိုးရာသီျဖစ္ရာ စစ္ ဆင္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳအျကီးမ်ားလုပ္ေလ့မရွိျက။မိုး
ရာသီတြင္ လမ္းမ်ားရြံ့ထူထပ္ျပီး သြားလာရန္ခက္
သည္။ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္း မလြယ္ကူလွ။
ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားေရျကီး၍ ကူးသန္းရန္မလြယ္ကူ။
မိုးတိမ္မ်ား ျမဴမ်ားမိုးေရစက္မ်ားေျကာင့္ ျမင္ကြင္း
မရွင္း အထူးသျဖင့္ လက္နက္ျကီးပစ္ခတ္ရန္ ခက္
ခဲသည္။ ထိ့ုျပင္ မိုးေရစိုစြတ္သည့္ ဒဏ္ကိုေန့စဥ္
ခံရပါက တပ္ဖြဲ့ဝင္မ်ား အဖ်ားအနာမ်ားျပီး အင္
အားက်ဆင္းသည့္အျပင္ ေဆးဝါးကုသရန္လိုသျဖင့္ ကရိကထမ်ားသည္။
သုိ့ျဖစ္ရာ ေျခာက္ေသြ့ေသာ ျမင္ကြင္းရွင္း ေသာပြင့္လင္းရာသီတြင္ စစ္ဆင္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳ
မ်ားအားစုိက္လုပ္ျကျခင္းျဖစ္သည္။ CPB တိ့ုအဖိ့ု
၁၉၇၉ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးအျပီး စစ္ရွိန္
ျမွင့္ရန္ ျကိဳးပမ္းလာသက့ဲသုိ့ KIA အဖိ့ု လက္နက္
ခဲယမ္းအသစ္မ်ား တပ္ဆင္ထားသည့္ တပ္သစ္
မ်ားဖြဲ့စည္းလာနိုင္သည့္အားေလ်ာ္စြာ စစ္ရွိန္ျမွင့္
လာနိုင္ခ့ဲသည္။ KIA ႏွင့္ CPB တိ့ု၏ ပူးတြဲစစ္ဆင္
ေရးမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္/မူ
စယ္ကားလမ္း ေျမာက္ဖက္ျခမ္းႏွင့္ေတာင္ဖက္ ျခမ္းတြင္ အမ်ားစုျဖစ္သည္။ ၁၉၈/၈၅ တျကိမ္သာ
ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ေဒသသုိ့ ဝင္ေရာက္လွဳပ္
ရွားခ့ဲသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ စစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳ အ
မ်ားစုကို KIA သီးသန့္သာလွဳပ္ရွားသည္ကမ်ား
သည္။
၁၉၈၀ မွစ၍ CPB ျပိဳကြဲသည့္ ၁၉၈၉ ထိ KIA
ႏွင့္ CPB တိ့ုပူးတြဲလွဳပ္ရွားခ့ဲသည့္ တိုက္ပြဲမ်ားစြာ
ရွိသည္။KIA အဖိ့ုလည္းအက်ိဳးရွိသည္။ CPB သည္
လက္နက္ခဲယမ္းႏွင့္ပတ္သက္လ်င္ တရုတ္၏
ေထာက္ပ့ံမွဳရေနသည္ျဖစ္ရာ တိုက္ပြဲမွ သိမ္း ဆည္းရသည့္ လက္နက္ခဲယမ္းအမ်ားစုအား KIA
မွ ရေလ့ရွိသည္။
အေစာပိုင္းပူးတြဲစစ္ဆင္ေရးမ်ားကို နံမည္ေပး
ေလ့မရွိေသာ္လည္း ၁၉၈၃/၈၄ စစ္ဆင္ေရးအား
CK Awng စီေကေအာင္စစ္ဆင္ေရးဟု၎ ၁၉၈၄/၈၅ စစ္ဆင္ေရးအား Shwi-yar Awng ေရႊရာေအာင္စစ္ဆင္ေရးဟူ၍၎အမည္ေပးခ့ဲ သည္။
ေယဘူယ် အေစာပိုင္းတိုက္ပြဲအမ်ားစုကို ေျပာရလ်င္
ပူးတြဲသူပုန္တပ္ဖြဲ့မ်ားက အသာစီးရသည္မ်ားသည္ဟု
ဆိုရမည္။ အဘယ္ေျကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိထက္အင္
အားျကီးေသာ အစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရ သည့္ KIA/CPB တပ္မ်ားအေနႏွင့္ မိမိနိုင္ေခ်ရွိမွ
တိုက္ခိုက္ေလ့ရွိျပီး နိုင္ေခ်မရွိလ်င္ ေရွာင္ေနေလ့
ရွိေသာေျကာင့္ျဖစ္သည္။ အစိုးရတပ္မ်ားအဖိ့ုမူ
ျမိဳ့ျပ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေျကာင္းအမ်ားစုကို ထိမ္း
သိမ္းကာကြယ္ရသည္ျဖစ္ရာ တိုက္ပြဲအမ်ားစုကို
ေရွာင္ရွား၍မရေသာေျကာင့္ျဖစ္သည္။
ထိုတိုက္ပြဲမ်ားထဲမွ တပ္ေပါင္းစုတပ္မ်ား၏ အ
နိုင္ဆုံးတိုက္ပြဲတစ္ပြဲႏွင့္ အရွံဳးဆုံးတိုက္ပြဲတစ္ပြဲကို
ထုတ္ႏွဳတ္ေဖၚျပလိုပါသည္။ ဦးစြာအားျဖင့္ ရွံဳးနိမ့္
ခ့ဲသည့္တိုက္ပြဲကိုေဖၚျပလိုပါသည္။
ေရႊရာေအာင္စစ္ဆင္ေရး
ေရႊရာေအာင္စစ္ဆင္ေရးကို စတင္သည္
မွာ ၁၉၈၄ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းပြင့္လင္းရာသီအစျဖစ္သည္
KIA မွာ ရင္း2/8/9 တိ့ုမွ ထုတ္ႏွဳတ္စစ္ေျကာင္း ၂
ေျကာင္းပါဝင္သည္။ ဦးစီးသူမ်ားကေတာ့ တပ္မ
ဟာ ၄ မွဴး ဗိုလ္မွဴးဆိုင္ဖုန္း(ကြယ္လြန္) နွင့္ဒုတပ္
ဟာမွဴး BM ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္တိ့ုျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မွဴး
ဆိုင္ဖုန္းကေတာ့ မုန္းေပၚျကီးတြင္ ေက်ာင္းဆရာ
လုပ္ရာမွ KIA ျဖစ္လာသူျဖစ္သည္။ယခုလည္း
စစ္သားပုံသိပ္မထြက္ ခပ္ေအးေအးေနတတ္သည့္
ေက်ာင္းဆရာျကီးတစ္ေယာက္ပုံထြက္ေနသည္။
ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္ကေတာ့ ခပ္ေအးေအး ကုပ္
ေခ်ာင္းေနတတ္သူျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ့ KIA ဗိုလ္ေတြ
လို ဂိုက္ဆိုက္သိပ္မ်ားေပ။
CPB ဖက္ကေတာ့ တပ္မဟာ ၂ မွ ရင္း ၃၀၃၇
ႏွင့္ တပ္မ ၄၈ မွ ရင္း ၅၀၁ ႏွင့္အျခားတစ္ရင္း ပါ
သည္။ စုစုေပါင္း တပ္ရင္း ၃ ရင္းပါသည္။CPB မွ
တပ္မ်ားကို ဦးစီးသည္က တပ္မဟာ ၂ ဒုနိုင္ငံေရး
မွဴး ယန္အင္းေရာင္ ( oversea chinese ကြယ္ လြန ္) ဦးစီးသည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ ထူးျခားသည္။ ဤအေခါက္စစ္ဆင္ေရးက္ို ကခ်င္ျပည္နယ္ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
သုိ့ျဖစ္ရာ မူစယ္အေရွ့ေျမာက္ မုန္းေပၚတဝိုက္
တြင္ စုဖြဲ့ထားေသာ ၎တပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ ကြတ္ခိုင္
မူစယ္ကားလမ္းအားျဖတ္ ထိ့ုေနာက္ နမ့္ခမ္း ေအာက္မွ ေရႊလီျမစ္ကို ျဖတ္ကာ ကခ်င္ျပည္နယ္
တြင္းသုိ့ဝင္ေရာက္ရမည္ျဖစ္သည္။KIAႏွင့္CPB
တပ္မ်ားစုဖြဲ့လိုက္ေတာ့ အင္အားမနဲလွ။ တိုက္ခိုက္
တပ္ရင္း ၅ ရင္းအျပင္ အရန္ ခဲယမ္းမ်ားတင္
ေဆာင္ထားသည့္ လားျမင္းမ်ားႏွင့္ ေထာက္ပ့ံေရး
အဖြဲ့ ေဆးအဖြဲ့ အေျမာက္တပ္ခြဲတိ့ုျဖင့္ အင္အား
၁၀၀၀ နီးပါးခန့္ လားျမင္း ၁၀၀ ခန့္ျဖင့္စည္ကား
ေနေတာ့သည္။ သုိ့ျဖစ္ရာ ပြင့္လင္းရာသီအစ လည္းျဖစ္၍ အာရံုစိုက္ေနရာမွ သူပုန္အင္အား
တအုပ္တမ စုစည္းလိုက္ေသာအခါ ကြတ္ခိုင္အ
ေျခစုိက္ ေရွ့တန္းတပ္မ ၉၉ မွ ခ်က္ခ်င္းလို သ တင္းရသြားေပေတာ့သည္။ အစိုးရကဖ့ြဲစည္းထား
္ေသာ ကြတ္ခိုင္ပသစ တာမိုးညဲပသစ တိ့ု၏ ေထာက္စုံစမ္းေထာက္လွမ္းေပးမွဳ အစြမ္းမ်ား
ေျကာင့္ သတင္းအျမန္ရသြားပုံလည္းေပၚပါသည္။
သုိ့ႏွင့္ ေရွ့တန္းတပ္မ ၉၉ သည္ ကြတ္ခိုင္ မူစယ္ ကားလမ္းပိတ္ဆို့ေရးအား၎ ၎ကြပ္ကဲ မွဳနယ္ေျမရွိ တပ္စခန္း ျမိဳ့ရြာမ်ားလုံျခံဳေရးအား၎
KIA/CPB တပ္မ်ားထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္လာနိုင္
သည့္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္တြင္ ရင္း ၄ ရင္းပါ နည္းဗ်ဴ ဟာတစ္ခု ျဖန့္ခြဲလွဳပ္ရွား၍၎ တပ္မ်ားျပင္ဆင္ ကာ စစ္ေရးသတိအျမင့္ဆုံးထား၍ ေစာင့္ျကပ္ကာ
ပူးတြဲတပ္ဖြဲ့၏ လွဳပ္ရွားမွဳသတင္းမ်ားအား မျပတ္
ေစာင့္ျကည့္ ေထာက္လွမ္းေလေတာ့သည္။
ပူးတြဲတပ္မ်ားအဖိ့ု တပ္မ ၉၉ လက္ေအာက္ခံ
တပ္စခန္း ျမိဳ့ရြာမ်ားကို တိုက္ခိုက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္
မရွိသျဖင့္ ထိုစခန္းမ်ား လုံျခံဳေရးျမွင့္တင္ျခင္းမွာ
ျပသနာမရွိေပ။ ျပသနာရွိသည့္ ပထမအခ်က္က
ကားလမ္းကို ပိတ္ဆို့ထားေသာ အတားအဆီးမ်ား
ကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ေရး ဒုတိယအခ်က္မွာ ကားလမ္း
ကိုေက်ာ္လ်င္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္းလွဳပ္ရွား
ေနေသာ အစိုးရတပ္ လွဳပ္ရွားစစ္ေျကာင္းမ်ားကို
ေက်ာ္လႊားျပီး ေရႊလီျမစ္အားျဖတ္ကူးနိုင္ေရးျဖစ္
သည္။ ထိုအခ်က္ႏွစ္ခုကလည္းခ်ိန္သားကိုက္ရန္
လိုသည္။ ခ်ိန္သားမကိုက္ဘဲ လမ္းျဖတ္ကူးရာ၌
ပိတ္ဆိ့ုေနသည့္တပ္ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ကာ ျကန့္ျကာ
ေနပါက ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္း လွဳပ္ရွားေန
သည့္ စစ္ေျကာင္းမ်ား၏ပိတ္ဆိ့ုမွဳခံရကာ တိုက္ပြဲ
ျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြါးနိုင္သည္။ပူးတြဲတပ္အင္အားႏွင့္
ဆိုလ်င္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးသည္ကို မွဳစရာမလိုေသာ္
လည္း ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ရာ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း
မေရာက္မွီ
က်ည္ ခဲယမ္းကုန္သြားပါက ရည္မွန္းခ်က္မ်ား
ေပါက္ေျမာက္နိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။ေနာက္တန္း
ျပန္၍ ခဲယမ္းျပန္သယ္ရေပေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ထိ့ုေျကာင့္ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ရာ ကခ်င္ျပည္နယ္
တြင္းမေရာက္မွီ မလြဲမေရွာင္သာ တိုက္ပြဲငယ္အခ်ိဳ့
မွလြဲ၍ တိုက္ပြဲျကီးမ်ား မျဖစ္ရန္လိုေနသည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ အင္အား ၁၀၀ သုိ့မဟုတ္
၂၀၀ ခန့္ဆိုလ်င္ တပ္ေဖ်ာက္သြားလ်င္လြယ္ကူ
ေသာ္လည္း လူအင္အား ၁၀၀၀ ခန့္ လားျမင္း
ရာဂဏန္းခန့္ျဖင့္ တပ္ေဖ်ာက္ရန္ မလြယ္ကူေပ။
သုိ့ျဖစ္ရာ အစိုးရတပ္မ်ား၏ အလစ္အငိုက္ရယူ
ရန္သာ ေမ်ွာ္လင့္ရေတာ့သည္။ သုိ့ေသာ္ ထိုင္
ေစာင့္ရင္း အလစ္အငိုက္မရနိုက္သျဖင့္ လွဳပ္ရွား
ရင္း အစိုးရတပ္၏ အလစ္အငိုက္ကို ရရွိရန္ျကိဳး
စားရေတာ့သည္။ဤသုိ့ျဖင့္ ေရႊရာေအာင္ ပူးတြဲ တပ္ဖြဲ့ျကီးသည္ နန့္ဖတ္ကာ ကြတ္ခိုင္ တာမိုးညဲ
သိႏီၷ ေျမာက္ဖက္ျခမ္းတြင္ လွည့္ပတ္ရင္း တလည္
လည္ျဖစ္ေနျဖစ္ေနေတာ့သည္။ တပ္ဖြဲ့ကိုဦးစီးသူ
မ်ား ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား မခ်နိုင္
ျခင္းေျကာင့္လည္း ျဖစ္သည္ဟုဆိုရမည္။
ဤသုိ့ျဖင့္ ရက္အခ်ိဳ့သာျကာသြားျပီး မူစယ္
ကြတ္ခိုင္ ကားလမ္းအားမျဖတ္ကူးနိုင္ခ့ဲေပ။ထိုအ
ခ်ိန္၌ သိႏၷီႏွင့္ ကြတ္ခိုင္ျကားမွ ျဖတ္ကူးနိုင္ေရး
ျကိဳးစားျကည့္ရန္ တာမိုးညဲ သိႏီၷ ကြတ္ခိုင္ျကား
ဂြင္ထဲသုိ့ဝင္ကာ လမ္းေျကာင္းရွာသည္။ မျဖတ္နိုင္ ထိုအခ်ိန္ ကြတ္ခိုင္ႏွင့္သိႏီၷျကား မန္ပင္းတြင္ ေဖါင္းဆိုင္ သကဆဖ အဖြဲ့ရွိသည္။ တိုက္ခိုက္၍ ထိုးေဖါက္ထြက္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကမျပတ္။ ထိုစ ခန္းငယ္မ်ားကို တိုက္ရသည္ကမခက္လွေပ။ သုိ့ ေသာ္ တိုက္ပြဲျပီး၍ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္း ေတြ့ ရမည့္ အစိုးရစစ္ေျကာင္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ ္လႊားရန္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက မဝံ့မရဲျဖစ္ေနသည္။
ထိုမွ နန့္ဆလပ္အေပၚပိုင္းဘက္သြားလိုက္
ကြတ္ခိုင္ လြယ္ဆမ္ဆစ္ေတာင္ေျကာေပၚလွည့္
လိုက္ႏွင့္ ပူးတြဲတပ္ျကီးလည္း ရွင္ေလာင္းလွည့္ သလိုျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ျကာလာေတာ့ ေအာက္
ေျခတပ္မွဴးတပ္သားမ်ားလည္း စိတ္မရွည္ခ်င္ျက ေတာ့ေပ။လူအင္အားကလည္းမ်ားေတာ့ တပြဲတ
လမ္းကႏႊဲခ်င္ေနေပျပီ။ ေအာက္ေျခအဖိ့ု အထက္
၏ စစ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ကိုမသိသျဖင့္ ဘယ္နား
တိုက္တိုက္ သူတိ့ုအတြက္ အတူတူျဖစ္ေနရာ အခ်ိန္
ျကာလာသည္ႏွင့္အမ်ွ စိတ္မရွည္နိုင္ေအာင္
ျဖစ္လာေတာ့သည္။ သုိ့ေသာ္ပူးတြဲတပ္ဖြဲ့ျကီးကား
ရည္မွန္းခ်က္လည္း မေရာက္နိုင္ေသးဘဲ
တဝဲဝဲလည္လိ့ုေနေပေတာ့သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
photo credit Mungdungla Wawhkyung
ိ
(ဤေဆာင္းပါးသည္ Facebook name Mg Mg Soe မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။)
KIA ႏွင့္ CPB ပူးတြဲစစ္ဆင္ေရးမ်ား
*******************************
၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ KIA ႏွင့္ CPB တိ့ုပူး
တြဲ၍ စစ္ဆင္ေရးမ်ားစြာျပဳလုပ္ခ့ဲသည္။ ရွမ္းျပည္
ႏွင့္ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ စစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားအား
ပြင့္လင္းရာသီ၌ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသည္။ ပြင့္လင္းရာ
သီဆိုသည္မွာ ႏွစ္စဥ္ေအာက္တိုဘာလမွစ၍ ေနာက္ႏွစ္ ဧျပီလအထိျဖစ္သည္။ ႏွစ္စဥ္ ေမလမွ
စက္တင္ဘာလထိကေတာ့ မိုးရာသီျဖစ္ရာ စစ္ ဆင္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳအျကီးမ်ားလုပ္ေလ့မရွိျက။မိုး
ရာသီတြင္ လမ္းမ်ားရြံ့ထူထပ္ျပီး သြားလာရန္ခက္
သည္။ ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္း မလြယ္ကူလွ။
ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားေရျကီး၍ ကူးသန္းရန္မလြယ္ကူ။
မိုးတိမ္မ်ား ျမဴမ်ားမိုးေရစက္မ်ားေျကာင့္ ျမင္ကြင္း
မရွင္း အထူးသျဖင့္ လက္နက္ျကီးပစ္ခတ္ရန္ ခက္
ခဲသည္။ ထိ့ုျပင္ မိုးေရစိုစြတ္သည့္ ဒဏ္ကိုေန့စဥ္
ခံရပါက တပ္ဖြဲ့ဝင္မ်ား အဖ်ားအနာမ်ားျပီး အင္
အားက်ဆင္းသည့္အျပင္ ေဆးဝါးကုသရန္လိုသျဖင့္ ကရိကထမ်ားသည္။
သုိ့ျဖစ္ရာ ေျခာက္ေသြ့ေသာ ျမင္ကြင္းရွင္း ေသာပြင့္လင္းရာသီတြင္ စစ္ဆင္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳ
မ်ားအားစုိက္လုပ္ျကျခင္းျဖစ္သည္။ CPB တိ့ုအဖိ့ု
၁၉၇၉ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးအျပီး စစ္ရွိန္
ျမွင့္ရန္ ျကိဳးပမ္းလာသက့ဲသုိ့ KIA အဖိ့ု လက္နက္
ခဲယမ္းအသစ္မ်ား တပ္ဆင္ထားသည့္ တပ္သစ္
မ်ားဖြဲ့စည္းလာနိုင္သည့္အားေလ်ာ္စြာ စစ္ရွိန္ျမွင့္
လာနိုင္ခ့ဲသည္။ KIA ႏွင့္ CPB တိ့ု၏ ပူးတြဲစစ္ဆင္
ေရးမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္/မူ
စယ္ကားလမ္း ေျမာက္ဖက္ျခမ္းႏွင့္ေတာင္ဖက္ ျခမ္းတြင္ အမ်ားစုျဖစ္သည္။ ၁၉၈/၈၅ တျကိမ္သာ
ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ေဒသသုိ့ ဝင္ေရာက္လွဳပ္
ရွားခ့ဲသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ စစ္ေရးလွဳပ္ရွားမွဳ အ
မ်ားစုကို KIA သီးသန့္သာလွဳပ္ရွားသည္ကမ်ား
သည္။
၁၉၈၀ မွစ၍ CPB ျပိဳကြဲသည့္ ၁၉၈၉ ထိ KIA
ႏွင့္ CPB တိ့ုပူးတြဲလွဳပ္ရွားခ့ဲသည့္ တိုက္ပြဲမ်ားစြာ
ရွိသည္။KIA အဖိ့ုလည္းအက်ိဳးရွိသည္။ CPB သည္
လက္နက္ခဲယမ္းႏွင့္ပတ္သက္လ်င္ တရုတ္၏
ေထာက္ပ့ံမွဳရေနသည္ျဖစ္ရာ တိုက္ပြဲမွ သိမ္း ဆည္းရသည့္ လက္နက္ခဲယမ္းအမ်ားစုအား KIA
မွ ရေလ့ရွိသည္။
အေစာပိုင္းပူးတြဲစစ္ဆင္ေရးမ်ားကို နံမည္ေပး
ေလ့မရွိေသာ္လည္း ၁၉၈၃/၈၄ စစ္ဆင္ေရးအား
CK Awng စီေကေအာင္စစ္ဆင္ေရးဟု၎ ၁၉၈၄/၈၅ စစ္ဆင္ေရးအား Shwi-yar Awng ေရႊရာေအာင္စစ္ဆင္ေရးဟူ၍၎အမည္ေပးခ့ဲ သည္။
ေယဘူယ် အေစာပိုင္းတိုက္ပြဲအမ်ားစုကို ေျပာရလ်င္
ပူးတြဲသူပုန္တပ္ဖြဲ့မ်ားက အသာစီးရသည္မ်ားသည္ဟု
ဆိုရမည္။ အဘယ္ေျကာင့္ဆိုေသာ္ မိမိထက္အင္
အားျကီးေသာ အစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရ သည့္ KIA/CPB တပ္မ်ားအေနႏွင့္ မိမိနိုင္ေခ်ရွိမွ
တိုက္ခိုက္ေလ့ရွိျပီး နိုင္ေခ်မရွိလ်င္ ေရွာင္ေနေလ့
ရွိေသာေျကာင့္ျဖစ္သည္။ အစိုးရတပ္မ်ားအဖိ့ုမူ
ျမိဳ့ျပ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေျကာင္းအမ်ားစုကို ထိမ္း
သိမ္းကာကြယ္ရသည္ျဖစ္ရာ တိုက္ပြဲအမ်ားစုကို
ေရွာင္ရွား၍မရေသာေျကာင့္ျဖစ္သည္။
ထိုတိုက္ပြဲမ်ားထဲမွ တပ္ေပါင္းစုတပ္မ်ား၏ အ
နိုင္ဆုံးတိုက္ပြဲတစ္ပြဲႏွင့္ အရွံဳးဆုံးတိုက္ပြဲတစ္ပြဲကို
ထုတ္ႏွဳတ္ေဖၚျပလိုပါသည္။ ဦးစြာအားျဖင့္ ရွံဳးနိမ့္
ခ့ဲသည့္တိုက္ပြဲကိုေဖၚျပလိုပါသည္။
ေရႊရာေအာင္စစ္ဆင္ေရး
ေရႊရာေအာင္စစ္ဆင္ေရးကို စတင္သည္
မွာ ၁၉၈၄ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းပြင့္လင္းရာသီအစျဖစ္သည္
KIA မွာ ရင္း2/8/9 တိ့ုမွ ထုတ္ႏွဳတ္စစ္ေျကာင္း ၂
ေျကာင္းပါဝင္သည္။ ဦးစီးသူမ်ားကေတာ့ တပ္မ
ဟာ ၄ မွဴး ဗိုလ္မွဴးဆိုင္ဖုန္း(ကြယ္လြန္) နွင့္ဒုတပ္
ဟာမွဴး BM ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္တိ့ုျဖစ္သည္။ ဗိုလ္မွဴး
ဆိုင္ဖုန္းကေတာ့ မုန္းေပၚျကီးတြင္ ေက်ာင္းဆရာ
လုပ္ရာမွ KIA ျဖစ္လာသူျဖစ္သည္။ယခုလည္း
စစ္သားပုံသိပ္မထြက္ ခပ္ေအးေအးေနတတ္သည့္
ေက်ာင္းဆရာျကီးတစ္ေယာက္ပုံထြက္ေနသည္။
ဗိုလ္မွဴးမထုေနာ္ကေတာ့ ခပ္ေအးေအး ကုပ္
ေခ်ာင္းေနတတ္သူျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ့ KIA ဗိုလ္ေတြ
လို ဂိုက္ဆိုက္သိပ္မ်ားေပ။
CPB ဖက္ကေတာ့ တပ္မဟာ ၂ မွ ရင္း ၃၀၃၇
ႏွင့္ တပ္မ ၄၈ မွ ရင္း ၅၀၁ ႏွင့္အျခားတစ္ရင္း ပါ
သည္။ စုစုေပါင္း တပ္ရင္း ၃ ရင္းပါသည္။CPB မွ
တပ္မ်ားကို ဦးစီးသည္က တပ္မဟာ ၂ ဒုနိုင္ငံေရး
မွဴး ယန္အင္းေရာင္ ( oversea chinese ကြယ္ လြန ္) ဦးစီးသည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ ထူးျခားသည္။ ဤအေခါက္စစ္ဆင္ေရးက္ို ကခ်င္ျပည္နယ္ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
သုိ့ျဖစ္ရာ မူစယ္အေရွ့ေျမာက္ မုန္းေပၚတဝိုက္
တြင္ စုဖြဲ့ထားေသာ ၎တပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ ကြတ္ခိုင္
မူစယ္ကားလမ္းအားျဖတ္ ထိ့ုေနာက္ နမ့္ခမ္း ေအာက္မွ ေရႊလီျမစ္ကို ျဖတ္ကာ ကခ်င္ျပည္နယ္
တြင္းသုိ့ဝင္ေရာက္ရမည္ျဖစ္သည္။KIAႏွင့္CPB
တပ္မ်ားစုဖြဲ့လိုက္ေတာ့ အင္အားမနဲလွ။ တိုက္ခိုက္
တပ္ရင္း ၅ ရင္းအျပင္ အရန္ ခဲယမ္းမ်ားတင္
ေဆာင္ထားသည့္ လားျမင္းမ်ားႏွင့္ ေထာက္ပ့ံေရး
အဖြဲ့ ေဆးအဖြဲ့ အေျမာက္တပ္ခြဲတိ့ုျဖင့္ အင္အား
၁၀၀၀ နီးပါးခန့္ လားျမင္း ၁၀၀ ခန့္ျဖင့္စည္ကား
ေနေတာ့သည္။ သုိ့ျဖစ္ရာ ပြင့္လင္းရာသီအစ လည္းျဖစ္၍ အာရံုစိုက္ေနရာမွ သူပုန္အင္အား
တအုပ္တမ စုစည္းလိုက္ေသာအခါ ကြတ္ခိုင္အ
ေျခစုိက္ ေရွ့တန္းတပ္မ ၉၉ မွ ခ်က္ခ်င္းလို သ တင္းရသြားေပေတာ့သည္။ အစိုးရကဖ့ြဲစည္းထား
္ေသာ ကြတ္ခိုင္ပသစ တာမိုးညဲပသစ တိ့ု၏ ေထာက္စုံစမ္းေထာက္လွမ္းေပးမွဳ အစြမ္းမ်ား
ေျကာင့္ သတင္းအျမန္ရသြားပုံလည္းေပၚပါသည္။
သုိ့ႏွင့္ ေရွ့တန္းတပ္မ ၉၉ သည္ ကြတ္ခိုင္ မူစယ္ ကားလမ္းပိတ္ဆို့ေရးအား၎ ၎ကြပ္ကဲ မွဳနယ္ေျမရွိ တပ္စခန္း ျမိဳ့ရြာမ်ားလုံျခံဳေရးအား၎
KIA/CPB တပ္မ်ားထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္လာနိုင္
သည့္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္တြင္ ရင္း ၄ ရင္းပါ နည္းဗ်ဴ ဟာတစ္ခု ျဖန့္ခြဲလွဳပ္ရွား၍၎ တပ္မ်ားျပင္ဆင္ ကာ စစ္ေရးသတိအျမင့္ဆုံးထား၍ ေစာင့္ျကပ္ကာ
ပူးတြဲတပ္ဖြဲ့၏ လွဳပ္ရွားမွဳသတင္းမ်ားအား မျပတ္
ေစာင့္ျကည့္ ေထာက္လွမ္းေလေတာ့သည္။
ပူးတြဲတပ္မ်ားအဖိ့ု တပ္မ ၉၉ လက္ေအာက္ခံ
တပ္စခန္း ျမိဳ့ရြာမ်ားကို တိုက္ခိုက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္
မရွိသျဖင့္ ထိုစခန္းမ်ား လုံျခံဳေရးျမွင့္တင္ျခင္းမွာ
ျပသနာမရွိေပ။ ျပသနာရွိသည့္ ပထမအခ်က္က
ကားလမ္းကို ပိတ္ဆို့ထားေသာ အတားအဆီးမ်ား
ကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ေရး ဒုတိယအခ်က္မွာ ကားလမ္း
ကိုေက်ာ္လ်င္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္းလွဳပ္ရွား
ေနေသာ အစိုးရတပ္ လွဳပ္ရွားစစ္ေျကာင္းမ်ားကို
ေက်ာ္လႊားျပီး ေရႊလီျမစ္အားျဖတ္ကူးနိုင္ေရးျဖစ္
သည္။ ထိုအခ်က္ႏွစ္ခုကလည္းခ်ိန္သားကိုက္ရန္
လိုသည္။ ခ်ိန္သားမကိုက္ဘဲ လမ္းျဖတ္ကူးရာ၌
ပိတ္ဆိ့ုေနသည့္တပ္ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ကာ ျကန့္ျကာ
ေနပါက ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္း လွဳပ္ရွားေန
သည့္ စစ္ေျကာင္းမ်ား၏ပိတ္ဆိ့ုမွဳခံရကာ တိုက္ပြဲ
ျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြါးနိုင္သည္။ပူးတြဲတပ္အင္အားႏွင့္
ဆိုလ်င္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးသည္ကို မွဳစရာမလိုေသာ္
လည္း ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ရာ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း
မေရာက္မွီ
က်ည္ ခဲယမ္းကုန္သြားပါက ရည္မွန္းခ်က္မ်ား
ေပါက္ေျမာက္နိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။ေနာက္တန္း
ျပန္၍ ခဲယမ္းျပန္သယ္ရေပေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
ထိ့ုေျကာင့္ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ရာ ကခ်င္ျပည္နယ္
တြင္းမေရာက္မွီ မလြဲမေရွာင္သာ တိုက္ပြဲငယ္အခ်ိဳ့
မွလြဲ၍ တိုက္ပြဲျကီးမ်ား မျဖစ္ရန္လိုေနသည္။
တခ်ိန္တည္းတြင္ အင္အား ၁၀၀ သုိ့မဟုတ္
၂၀၀ ခန့္ဆိုလ်င္ တပ္ေဖ်ာက္သြားလ်င္လြယ္ကူ
ေသာ္လည္း လူအင္အား ၁၀၀၀ ခန့္ လားျမင္း
ရာဂဏန္းခန့္ျဖင့္ တပ္ေဖ်ာက္ရန္ မလြယ္ကူေပ။
သုိ့ျဖစ္ရာ အစိုးရတပ္မ်ား၏ အလစ္အငိုက္ရယူ
ရန္သာ ေမ်ွာ္လင့္ရေတာ့သည္။ သုိ့ေသာ္ ထိုင္
ေစာင့္ရင္း အလစ္အငိုက္မရနိုက္သျဖင့္ လွဳပ္ရွား
ရင္း အစိုးရတပ္၏ အလစ္အငိုက္ကို ရရွိရန္ျကိဳး
စားရေတာ့သည္။ဤသုိ့ျဖင့္ ေရႊရာေအာင္ ပူးတြဲ တပ္ဖြဲ့ျကီးသည္ နန့္ဖတ္ကာ ကြတ္ခိုင္ တာမိုးညဲ
သိႏီၷ ေျမာက္ဖက္ျခမ္းတြင္ လွည့္ပတ္ရင္း တလည္
လည္ျဖစ္ေနျဖစ္ေနေတာ့သည္။ တပ္ဖြဲ့ကိုဦးစီးသူ
မ်ား ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား မခ်နိုင္
ျခင္းေျကာင့္လည္း ျဖစ္သည္ဟုဆိုရမည္။
ဤသုိ့ျဖင့္ ရက္အခ်ိဳ့သာျကာသြားျပီး မူစယ္
ကြတ္ခိုင္ ကားလမ္းအားမျဖတ္ကူးနိုင္ခ့ဲေပ။ထိုအ
ခ်ိန္၌ သိႏၷီႏွင့္ ကြတ္ခိုင္ျကားမွ ျဖတ္ကူးနိုင္ေရး
ျကိဳးစားျကည့္ရန္ တာမိုးညဲ သိႏီၷ ကြတ္ခိုင္ျကား
ဂြင္ထဲသုိ့ဝင္ကာ လမ္းေျကာင္းရွာသည္။ မျဖတ္နိုင္ ထိုအခ်ိန္ ကြတ္ခိုင္ႏွင့္သိႏီၷျကား မန္ပင္းတြင္ ေဖါင္းဆိုင္ သကဆဖ အဖြဲ့ရွိသည္။ တိုက္ခိုက္၍ ထိုးေဖါက္ထြက္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကမျပတ္။ ထိုစ ခန္းငယ္မ်ားကို တိုက္ရသည္ကမခက္လွေပ။ သုိ့ ေသာ္ တိုက္ပြဲျပီး၍ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္း ေတြ့ ရမည့္ အစိုးရစစ္ေျကာင္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ ္လႊားရန္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက မဝံ့မရဲျဖစ္ေနသည္။
ထိုမွ နန့္ဆလပ္အေပၚပိုင္းဘက္သြားလိုက္
ကြတ္ခိုင္ လြယ္ဆမ္ဆစ္ေတာင္ေျကာေပၚလွည့္
လိုက္ႏွင့္ ပူးတြဲတပ္ျကီးလည္း ရွင္ေလာင္းလွည့္ သလိုျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ျကာလာေတာ့ ေအာက္
ေျခတပ္မွဴးတပ္သားမ်ားလည္း စိတ္မရွည္ခ်င္ျက ေတာ့ေပ။လူအင္အားကလည္းမ်ားေတာ့ တပြဲတ
လမ္းကႏႊဲခ်င္ေနေပျပီ။ ေအာက္ေျခအဖိ့ု အထက္
၏ စစ္ေရးရည္မွန္းခ်က္ကိုမသိသျဖင့္ ဘယ္နား
တိုက္တိုက္ သူတိ့ုအတြက္ အတူတူျဖစ္ေနရာ အခ်ိန္
ျကာလာသည္ႏွင့္အမ်ွ စိတ္မရွည္နိုင္ေအာင္
ျဖစ္လာေတာ့သည္။ သုိ့ေသာ္ပူးတြဲတပ္ဖြဲ့ျကီးကား
ရည္မွန္းခ်က္လည္း မေရာက္နိုင္ေသးဘဲ
တဝဲဝဲလည္လိ့ုေနေပေတာ့သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
photo credit Mungdungla Wawhkyung
ိ
