By U Ravika
သစၥာခံ
ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက MPC မွာ ရန္သူ ရွိေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္မွာ ဝန္ခံလုိက္ေတာ့ မိမိက ၁၉၈၈ - ခု၊ ႏိုဝင္ဘာလကို သြားသတိရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ DAB (Democratic Alliance of Burma) ကို လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕မွာ NDF, ABSDF, CRDB, ABYMY, CNF စတဲ့ အဖြဲ႕ေတြ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ - ခု၊ ဒီဇင္ဘာလမွာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၊ အမ်ဳိးသားညြန္႕ေပါင္းအစိုးရ (NCGUB) ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့တယ္။ ၁၉၉၂ - ခု၊ စက္တင္ဘာလမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ဳိးသားေကာင္စီ (NCUB) ဆိုၿပီး ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕အားလုံးရဲ႕ work rate ကို ေျပာရရင္ ၁၉၉၇ - ခု၊ ဒီဇင္ဘာလမွာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု၊ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒ ပထမမူၾကမ္းကို ပုံႏွိပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ က်န္တာ ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ဘာမွ မရွိဘူး။
ဒီေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ေက်ာ္အတိတ္သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ＂ရန္သူေတြ＂လို႕ ဦးေအာင္မင္း ၫြန္လုိက္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားဟာ မဆလေခတ္က ေထာက္လွမ္းေရးအသိုင္းအဝိုင္းမ်ားနဲ႕ ရင္းႏွီးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသလို နယ္စပ္ေဒသကို ေရာက္ရွိတဲ့အခါမွာလည္း အေရးပါအရာေရာက္သူေတြ ျဖစ္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက က်ဴးဘားကို ေခ်မႈန္းလိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ က်ဴးဘားအတုိက္အခံမ်ားကို လက္ခံခဲ့ရာ ဖေလာရီဒါမွာ က်ဴးဘားေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပည့္ႏွက္ေနသလိုမ်ဳိး ဘုရားသုံးဆူ၊ မဲေဆာက္၊ ဇင္းမယ္တို႕မွာလည္း ျမန္မာေထာက္လွမ္္းေရးေတြ ေျခခ်င္းမလိမ္ခဲ့ေပဘူးလားလို႕ စဥ္းစားမိရာကေန စကားက ဒီအထိ ေရာက္လာခဲ့ရတာပါ။
အကူးအေျပာင္းကာလမွာ DAB ေပ်ာက္သြားတယ္။ NCGUB ကို ၂၀၁၂ ခု၊ စက္တင္ဘာလမွာ ဖ်က္သိမ္းလုိက္တယ္။ NCUB အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးက နဂိုကတည္းက ရန္ကုန္ကို ခဏခဏျပန္ေလ့ရွိေၾကာင္း သတင္းထြက္လာတယ္။ သူတို႕အစား အခု E-grass ေတြ ေပၚလာတယ္။ ဗဟုအဖြဲ႕ေတြ ေပၚလာတယ္။ DAB အလံက ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အလံ ျဖစ္သြားတယ္။ နယ္စပ္ေဒသမွာ ေဆးသုေတသနလုပ္ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ ျပည္တြင္းကို ေျပးဝင္ၾကသလို နယ္စပ္ေဒသကို အရင္းျပဳၿပီး ေဒါက္တာဘြဲ႕ေတြ ရသြားၾကတဲ့ ပညာရွင္ဆိုသူ ပုဂၢဳိလ္ေက်ာ္အခ်ဳိ႕ဟာလည္းပဲ သိန္းစိန္အစိုးရလက္ေအာက္မွာ လခေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ အမႈေတာ္ ထမ္းလို႕ ေနၾကပါၿပီ။
ဒီတင္ ဘယ္ကမလဲ။ NLD မွာလည္း အခ်ိန္ကုိက္ ပါတီကို ေျပာင္တလင္းခါၿပီး ထြက္ၾကသူမ်ား၊ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာလည္း အခါအခြင့္သင့္တိုင္း အစိုးရအႀကဳိက္လႈပ္ရွားၾကသူမ်ား၊ ပညာရွင္အသိုင္းအဝိုင္းမွာလည္း အခြင့္အေရးရတိုင္း ပါးပါးေလးနဲ႕ အစိုးရကို ေထာက္ခံေရးသားေနၾကသူမ်ားဟာလည္းပဲ သူတို႕က ဘယ္သူ႕ကို သစၥာခံေနၾကသလဲ ေမးစရာရိွလာပါတယ္။ စစ္တပ္ဟာ အရပ္ဝတ္ပဲ ေျပာင္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ အဝတ္ေပါင္းမ်ဳိးစုံ ေျပာင္းထားၾကတယ္ဆိုတာ မေမ့ၾကဖို႕ လိုတယ္။ ဘုန္းႀကီးဝတ္နဲ႕ေတာင္ ရွိေနၾကတာပါ။ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာလည္း ရွိမေနဘူးလားလို႕ ေမးရင္ ရွိေနႏိုင္တာပါပဲ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားစင္စစ္ ျဖစ္ေပမဲ့လည္း ကိုယ္က်ဳိးအတၲကို ၾကည့္ၿပီး စစ္အုပ္စုအတြက္ သစၥာခံေပးတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ရွိေနႏိုင္တာပါပဲ။
ေတာ္လွန္ေရးအလွည့္အေျပာင္းကို ျပန္ၾကည့္ပါ။
၁။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ကနဦးေရးေကာက္ပြဲနဲ႕ အပစ္ရပ္ကာလမွာ အခ်ဳိ႕ပါတီ၊ အခ်ဳိ႕အဖြဲ႕က ကြဲသြားတာေတြ ရွိတယ္။ အပစ္ရပ္လုိက္ရတယ္။ ကြဲထြက္ေအာင္ တြန္းခဲ့တဲ့ အဲ့လူေတြဟာ အခု မရွိေတာ့ဘူး။
၂။ ၂၀၀၈ - ခုဖြဲ႕စည္းပုံ ထြက္လာတဲ့အခါ ေလသံေျပာင္းသြားတဲ့ ထိတ္ထိတ္ႀကဲအတုိက္အခံေတြ ရွိတယ္။ အခု အဲဒီလူေတြဟာ ျမဳပ္သြားၿပီ။
၃။ ၂၀၁၀ - ခုေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္တဲ့အခါ ေျဗာင္ေထာက္ခံလုိက္တဲ့ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႕ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိတယ္။ အခု သူတို႕က NLD နဲ႕ UNFC တို႕ကို မေထာက္ခံၾကေတာ့ၿပီ။
လက္ရွိအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာလည္းပဲ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ ျဖစ္ေပၚမလာေအာင္၊ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ ျမန္ျမန္ထိုးျဖစ္ေအာင္၊ ေနာက္ဆုံး လက္နက္ခ်ေအာင္ တြန္းအားေပးမဲ့ စစ္တပ္သစၥာခံေတြ ရွိေနမွာ မုခ်ပါပဲ။
အခု ၂၀၁၅ -ခုႏွစ္ နီးကပ္လာပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေနာက္ႏွစ္ေအာက္တိုဘာလမွာ က်င္းပေပးမယ္လို႕ ေက်ညာခဲ့ပါၿပီ။ အတုိက္အခံေတြနဲ႕ တုိင္းရင္းသားတို႕က ေရြးေကာက္ပြဲကို အဓိကထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးဖို႕နဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ဖို႕ ျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကို မလုပ္ဘဲ ၂၀၁၅ - ခု၊ ေရြးေကာက္ပြဲကို အမႊမ္းတင္မယ္၊ ၿပီးေတာ့ စစ္ကြၽန္သက္စိုးရွည္ေရး PR စနစ္နဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားမယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ေသြး႐ုိးသား႐ုိးမဟုတ္ဘူး။ ပီအာရ္စနစ္ကို ေထာက္ခံသူမ်ား၊ အဓိက႐ုဏ္းလုပ္ဖို႕ ဓာတ္ဆီပုံးေဆာင္ထားသူမ်ား၊ ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္မဲ့ စစ္ေခြးမ်ား အဆင္သင့္ ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြဟာ ဘယ္တာကေန ထြက္ရမလဲ အမိန္႕ကို ေစာင့္ေနၾကပုံ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သတိခ်ပ္ခ်ပ္ ထားၿပီး မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အမွန္တရားဆိုတာ ႏွစ္မ်ဳိး မရွိဘူး။ ခြထုိင္ထားတယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ဖက္ခြၽန္ပဲ။
ေတြ႕သမွ်လူေတြကို သံသယ ျဖစ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးက်ယ္ေနပါေစ အဲ့ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္က စစ္ကြၽန္ျဖစ္ေရးကိုပဲ အားသာေစခဲ့ရင္ အဲ့ပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ သစၥာခံမႈကို ဆန္းစစ္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီမုိကေရစီတုိက္ပြဲအေပၚမွာ သစၥာၿမဲျမံမႈ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပြဲမွာ သစၥာခံမႈ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ လူသားက်င့္ဝတ္ကို ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ထိန္းႏိုင္သလဲ မွတ္ေက်ာက္တင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား၊ တိုင္းရင္းသား၊ မိဘျပည္သူမ်ားဟာ စစ္တပ္ကို သစၥာခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရကို သစၥာခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္အဖဲြ႕အစည္းကိုမွ သစၥာခံရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီမုိကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးနဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရးတို႕ကို သစၥာခံရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ပဲေပးေပး ဒီအေရးသုံးပါးကေန လမ္းလြဲလုိက္ခဲ့ရင္ ဒါဟာ ဒီမုိကေရစီမိတ္ေဆြ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုမိတ္ေဆြ မဟုတ္ဘူး။ ကမၻာ့လူသားတို႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြမဟုတ္ဘူး။ စစ္တပ္ကို သစၥာခံတဲ့၊ အာဏာရွင္ကို သစၥာခံတဲ့၊ ေပးတာ စားၿပီး ခိုင္းတာ လုပ္တဲ့ စစ္ေခြးမ်ားသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးလုိက္ရပါတယ္။
