ေရွးအခါက ဟိမ၀ႏၱာ ေတာရဲ႕ အနီးမွာ ၾကိဳ႕ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိသတဲ့။ ၀က္၀ံတစ္ေကာင္ဟာ အစာရွာေဖြ စားေသာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၊ ဗိုက္ေလးလာတဲ့ အခါမွာ ၾကိဳ႕ပင္ၾကီးေအာက္ လာေရာက္အိပ္ေနေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႕ၾကိဳ႕ပင္ၾကီးေအာက္မွာ ၀က္၀ံၾကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလတစ္ခ်က္ေ၀ွ႕ လိုက္တာ ေၾကာင့္ ၾကိဳ႕ပင္ၾကီးရဲ႕ အကိုင္းတစ္ကိုင္း က်ိဳးၿပီး သစ္ကိုင္းက်ိဳးဟာ ၀က္၀ံၾကီးရဲ႕ ေက်ာကုန္းေပၚက်သြားပါတယ္။အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ၀က္၀ံၾကီးလည္း လန္႕ႏိုးသြားတာေပါ့။ ေဒါသလည္း ထြက္ စိတ္တိုသြားတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွလည္း မေတြ႕မျမင္ရဘူးတဲ့
"ဧကႏၱေတာ့ ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္ ရုကၡစိုး ငါ့အေပၚသစ္ကိုင္း ခ်ိဳးခ်တာျဖစ္မယ္. သိၾကေသးတာေပ့ါကြာ မင္းဗိမာန္ကို အျမစ္က လွန္ပစ္မယ္။ ၀ံၾကံရင္ ဘာခံႏိုင္မွာ တုန္း ဟု "ေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
ကာလအတန္ၾကာတဲ့ အခါမွာ ၾကိဳ႕ပင္ေအာက္မွာ ၀က္၀ံၾကီး ရပ္နားေနတုန္း ဓားမ၊ ပဲခြပ္၊ ပုဆိန္ေတြ ကိုင္ထားတဲ့ သစ္ခုတ္သမား ပုဏၰား လက္သမား သံုးေရာက္ ၾကိဳ႕ပင္နား ေရာက္လာပါတယ္။လက္သမားေတြကို ေတြ႕တဲ့အခါမွာ ၀က္၀ံဟာ ၀မ္းသာအားရျဖစ္သြားပါတယ္။
"မိတ္ေဆြတို႕ ဘယ္သစ္ကို ခုတ္ၾကမွာတုန္း ဟု ၀က္၀ံကလွမ္းေမးၾကည့္တယ္"
"မိတ္ေဆြ၀က္၀ံ သင္က ေတာထဲမွာ ေနေတာ့ က်ဳပ္တို႕ထက္ သစ္အေၾကာင္းနားလည္မွာေပါ့. . ရထားလုပ္ဖို႕ ဘယ္သစ္က ခိုင္ခံပါသလဲ။ "ဟု ပုဏားေတြက ျပန္ေမးတယ္။
"အေဆြလက္သမား ပိေတာက္၊ ေထာက္ၾကံ့၊အင္ၾကင္း၊ ရွားပင္တို႕ဆိုတာ မခိုင္ခန္႕ဘူး လူေတြက မသိလိုကနာမည္ၾကီးေနတာ သူတို႕ထက္ပိုမိုခိုင္ခန္႕တဲ့ ရထားလုပ္ဖို႕ ေကာင္းတဲ့ ၾကိဳ႕ပင္ဆိုတာ ရွိတယ္။
"မိတ္ေဆြေျပာတဲ့ ၾကိဳ႕ပင္ဆိုတာကို က်ဳပ္တို႕ျဖင့္ ၾကားဖူးေပါင္ဗ်ာ ျမင္ရင္ သိရင္ ဘယ္လိုပံုစံဆိုတာ ေျပာျပေပးပါအံုး "ဟု လက္သမားမ်ားက ၀က္၀ံၾကီးကို ျပန္ေမးပါတယ္
"ခု က်ဳပ္ရပ္ေနတဲ့ ေနရာ က အပင္ဟာ ၾကိဳ႕ပင္ေပါ့။ ရထားဘီးအတြက္ အကန္႕၊ ပံုေတာင္ ၊ ၀က္စြပ္၊ အက်ပ္ အကုန္လုပ္ႏိုင္တာေပါ့။"လို႕ေျပာၿပီး ၀က္၀ံဟာ ထြက္သြားပါတယ္။
လက္သမားေတြဟာ ၾကိဳ႕ပင္ကို ခုတ္ဖို႕ ျပင္ဆင္လိုက္ၾကတယ္။ ၀က္၀ံနဲ႕ လက္သမားေတြေျပာဆိုေနတာကို ၾကားသိလိုက္ရတဲ့ ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္ရုကၡစိုး နတ္ဟာ "၀က္၀ံဟာ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႕ ငါ့ကို ရန္ျငိဳးဖဲြ႕ၿပီး ငါ့ရဲ႕ ဗိမာန္ကို လက္သမားေတြက ဖ်က္ဆီးပစ္ၾကသလို ဒင္းအသက္ကိုလဲ လက္သမားေတြကပဲ ပ်က္စီးေအာင္ လုပ္ေစရမယ္ " ဟု ၾကံဳး၀ါးလုိက္သည္. . .
အဲဒီေနာက္ ၾကိဳ႕ပင္ေစာင့္နတ္ဟာ ခရီးသြား ပုဏၰား တစ္ေယာက္ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး လက္သမားေတြ အနား ခ်ည္းကပ္ၿပီး "မိတ္ေဆြ လက္သမားတို႕ ဒီသစ္ပင္ က အသားေကာင္းလွခ်ည္လား ဘာမ်ားလုပ္ဖို႕တုန္း။" လို႕ ေမးၾကည့္လုိက္တယ္။
"ရထားလုပ္ဖို႕ ျဖတ္ေတာက္ေနၾကပါတယ္။" ဟု လက္သမားေတြက ျပန္ေျဖၾကတယ္။
"မင္းတို႕ ရထားလုပ္တဲ့ အခါ ၀ံသားေရကို သံပတ္လိုပတ္ၿပီးလုပ္ရင္ ပိုၿပီး ခိုင္ခံ့လာမယ္။ ပိုၿပီးလည္း ေစ်းေကာင္းရမယ္။"
လက္သမားမ်ားက "ဒီလိုဆို ၀ံသားေရ ဘယ္ကရမွာတုန္း။"
"မင္းတို႕ ေတာ္ေတာ္နေသးတာပဲ ခုနက မင္းတို႕ကို ေျပာသြားတဲ့ ၀က္၀ံဆီလိုက္သြားေပါ။ ၀က္၀ံၾကီးကို အသင္ေျပာသြားတဲ့ သစ္ပင္ကို ဘယ္လိုခုတ္ရမွာလဲလို႕ ေမးၿပီး ျပခိုင္းလိုက္။အဲဒီအခါက်မွ ဓားထက္ထက္နဲ႕ ၀က္၀ံၾကီး ေသသြားေအာင္ ေခါင္းကို ခုတ္ပိုင္းလိုက္ေပါ့။အေရခံြခြာ အသားကိုခ်က္စားပါ။ ၿပီးမွ ၾကိဳ႕ပင္ကို ခုတ္ပါလို႕ " ရုကၡစုိးက ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ခရီးသြား ပုဏၰားရဲ႕ အၾကံေပးခ်က္ကို လက္သမားေတြ ႏွစ္သက္သေဘာက်သြားတယ္. . ဒီကေန႕ သိပ္ကံေကာင္းတဲ့ ေန႕ပါလား အၾကံေကာင္းညဏ္ေကာင္းေတြရတယ္ ဆိုၿပီး ရုကၡစုိး အၾကံေပးတဲ့အတိုင္း ၀က္၀ံၾကီး ေနာက္ လိုက္သြားၿပီး မာယာနဲ႕ အကူအညီေတာင္းတယ္။ ၾကိဳ႕ပင္ေအာင္ ေရာက္လာတဲ့ ၀က္၀ံၾကီးကို ေသေအာင္ သတ္ပစ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၾကိဳ႕ပင္ၾကီးကိုလည္း ခုတ္ထစ္ပိုင္းျဖတ္ယူေဆာင္ သြားၾကပါတယ္။
၀က္၀ံၾကီးဟာ သည္းခံသင့္တဲ့ အမႈကေလးကို သည္းမခံႏိုင္ဘဲ အထင္လဲြၿပီး စိတ္ယုတ္မာ ေမြးကာ ရန္ျငိဳးဖဲြ႕ခဲ့တာေၾကာင့္ အက်ိဳးအျမတ္မရွိဘဲ ႏွစ္ဦးစလံုး ဆံုးရႈံးနစ္နာခဲ့ရပါတယ္။
ဒီဥပမာေလးကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အခြင့္ေကာင္း အခါေကာင္းမ်ားကုုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္ သူယုုတ္တုုိ႔၏ ပေယာဂျဖင့္ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အုုိးမည္းသုုတ္ကာ ရန္တုုိက္ေနသည့္ ျဖစ္ရပ္ေတြအေပၚမွာ အခ်င္းခ်င္း မညီမညြတ္မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း၊ အခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္းမကြဲသင့္ေၾကာင္း၊ အခ်င္းခ်င္း အထင္မလြဲသင့္ေၾကာင္း ထင္ရွားေတာ့၏။ အခ်င္းခ်င္း စိတ္ဝမ္းကြဲကာ၊ အထင္လြဲမည္ဆုုိပါက ေကာင္းက်ဳိးမ်ားမျဖစ္နုုိင္ေၾကာင္း၊ ဆုုိးက်ဳိးမ်ားႏွင့္သာ အဆုုံးသတ္ျပီး ၾကားက လက္သမားမ်ားႏွင့္တူေသာ ပုုဂၢိဳလ္မ်ားက အျမတ္ထုုတ္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခ်င္းခ်င္းစိတ္ဝမ္းကြဲကာ အထင္လြဲေလေလ ၾကားက လက္သမားႏွင့္တူေသာ ပုုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ အျမတ္မ်ားေလေလ၊ အၾကိဳက္ေတြ႕ေလေလ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ နားလည္မႈႏွင့္ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းမ်ား ထားမွသာ ဘာသာေရး လူမ်ဳိးေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရးတုုိးတက္ ေကာင္းမြန္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ စိတ္ယုတ္မာေမြးက ဆိုးက်ိဳးေတြကို ျဖစ္ေပၚလာျပီး ေနာက္ဆုုံး အသက္ေသသည္အထိ ထိခုုိက္နုုိင္ေၾကာင္း စတဲ့ သင္ခန္းစာမ်ားကုုိ ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။(ဖႏၵနဇာတ္)
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလုုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုုံးတစ္ဝတည္း ျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုုိလ္)
http://www.myanmarcnn.com/2014/01/blog-post_5373.html
