ဗုိလ္မႉးေက်ာ္စြာဝင္းက ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ဖို႕ လက္မွတ္ထိုးမိလို႕ အဖမ္္းခံရတယ္၊ ဗကသအဖြဲ႕ဝင္ မျဖဴႏွင္းေထြးက လက္ပံေတာင္းအေရးမွာ ပါဝင္မိလို႕ အဖမ္းခံရတယ္၊ လယ္သမားေတြက မိမိလယ္ေျမ ျပန္ရဖို႕အေရးအတြက္ ဆႏၵျပရင္းနဲ႕ အဖမ္းခံၾကရတယ္၊ ရပ္ရြာအခ်ဳိ႕ ပ်က္ကုန္ရတယ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမ်ား ဗလီမ်ားနဲ႕ အိမ္ေနရာမ်ား ဖ်က္ဆီးခံၾကရတယ္ဆိုတာ ျပဳျပင္ေျပာင္္းလဲေရး လုပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ တစ္မတ္သားအစိုးရလက္ထက္မွာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
ဒီလိုပါပဲ။ အတုိက္အခံပါတီျဖစ္တဲ့ ဒီခ်ဳပ္ကလည္း ႏႈတ္ဆိတ္ေနတယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြကလည္း လႊတ္ေတာ္ႏိုင္ငံေရးမွာ အျဖည့္ခံသေဘာေလာက္ပဲ ပါေနရတာကို ျမင္ရတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာလည္းပဲ အပစ္ရပ္ဖို႕တစ္ခုကို (၃)ႏွစ္ၾကာ ေဆြးေႏြးေနရတာကို ျမင္ရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ဟာ စစ္အုပ္စုအလုိက်ပဲလို႕ ျမင္ေနရတယ္။
အခု ဒီမုိကေရစီေဖာ္ခြၽတ္ပြဲမ်ား၊ ဒီမုိကေရစီအႏွိပ္ခန္းမ်ား၊ ဒီမုိကေရစီအၿငိမ္သဘင္မ်ား၊ ဒီမုိကေရစီေလာင္းကစားဝိုင္းမ်ား၊ ဒီမုိကေရစီဆႏၵျပပြဲမ်ား၊ ဒီမုိကေရစီမ်က္လွည့္ပြဲမ်ား ဆက္တုိက္ကျပအသုံးေတာ္ခံၾကရာ ျပည္သူတို႕မွာ ဆိုင္းသံဗုံသံေတြၾကား ကိုယ့္အိမ္ဓားျပအတုိက္အခံရမဲ့အေရး သတိထားၾကပါ၊ ဆိုင္္းသံဗုံသံေတြၾကား အသတ္ခံရရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲေအာ္ေအာ္ လူေတြ ၾကားမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
