(တိုင္းရင္းသားတိုင္း ဖတ္ေစခ်င္တယ္)
မြန္၊ ရခိုင္၊ တနသာၤရီမွာ ဓာတ္ေငြ႕ထြက္တယ္။ သယံဇာတေတြ ထြက္တယ္။ ေရနက္ဆိပ္ကမ္းေတြ လုပ္လို႕ ရတယ္။ ေရလုပ္ငန္း၊ ရာဘာလုပ္ငန္း၊ စုိက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္း၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းေတြ အႀကီးအက်ယ္ လုပ္လို႕ရတယ္။ လမ္းပန္ဆက္သြယ္ေရးကလည္း အဂၤလိပ္လက္ထက္ကဆိုရင္ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြအတြက္ ႏိုင္ငံျခားအရံေငြေတြ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွာေပးႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္္းရွိတယ္။ လူဦးေရနဲ႕ ပညာတတ္မႈႏႈန္းကလည္း ဖြံ႕ၿဖဳိးေအာင္ လုပ္ဖို႕ လုံေလာက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မြန္၊ ရခိုင္၊ တနသာၤရီမွာ ၿမဳိ႕ႀကီးေတြ ဆုတ္ယုတ္သြားတယ္။ ျပည္မမွာ ၿမဳိ႕ႀကီးေတြ ေပၚထြန္းလာတယ္။
ခ်င္းျပည္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ကရင္နီျပည္နယ္တို႕မွာ သဘာဝခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြ လုပ္လို႕ ရတယ္။ သတၲဳတြင္းေတြ ထူေထာင္လို႕ ရတယ္။ စိုက္ပ်ဳိးေရး အရမ္းကို ေအာင္ျမင္မယ့္ ျပည္နယ္ေတြပဲ။ ခ်င္းျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ေလွခါးထစ္စုိက္ပ်ဳိးေရးေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြ လာၾကမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ လက္ဖက္ခင္းေတြကို လွပေအာင္ စုိက္ပ်ဳိးႏိုင္ရင္ အရမ္းကို လွပသြားမွာပါ။ လူသူမေရာက္ေသးတဲ့ ေတာေတာင္သဘာဝေတြဟာ ကမၻာေပၚမွာ အင္မတန္မွ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ေရအားလ်ပ္စစ္လုပ္ငန္းေတြ အႀကီးအက်ယ္လုပ္လို႕ ရတဲ့ ျပည္နယ္ေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီျပည္နယ္ေတြဟာ ရစရာမရွိေလာက္ေအာင္ ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္တုန္းကဆိုရင္ ဒီေဒသေတြဟာ အင္မတန္မွ ၿငိမ္းခ်မ္္းခဲ့ပါတယ္။ ကရင္နီနယ္ဆိုတာ လြတ္လပ္တဲ့နယ္တစ္နယ္ပါ။
ကခ်င္နဲ႕ ရွမ္းတို႕ဟာ သူတို႕မွာသာ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရွိေနခဲ့ရင္ အင္မတန္မွ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့ ျပည္နယ္ေတြ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ကခ်င္ျပည္မွာဆိုရင္ ေက်ာက္သံပတၲျမားေတြ အႀကီးအက်ယ္ ထြက္ရွိပါတယ္။ ရွမ္္းမွာလည္း အဲ့လိုပါပဲ။ ေနာက္ၿပီး ဒီျပည္နယ္ႀကီး(၂)ခုဟာ တိုင္းျပည္ငယ္မ်ားလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ဒီျပည္နယ္ႏွစ္ခုထက္ ေသးငယ္တဲ့ တိုင္းႏိုင္ငံေတြဟာ ဒါဇင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ပေလာင္ေဒသဟာ လက္ဖက္ျပည္နယ္တစ္ခု ျဖစ္လာပါ့မယ္။ ကခ်င္ေဒသဟာ ႏွင္းက်ေနတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသတစ္ခုပါ။ ဝေဒသမွာလည္း ရွားပါးတဲ့ ေျမသားထြက္ရွိၿပီး ဖုန္းစတဲ့ ဖိုင္ဘာပစၥည္းမ်ားထုတ္လုပ္ရာမွာ အမ်ားႀကီး အကူအညီ ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ပအိုဝ္းနဲ႕ ရွမ္းတို႕ရဲ႕ ေဒသေတြမွာလည္း တြင္းေအာက္သယံဇာတေတြ ထြက္ရွိၿပီး အင္ေလးေရကန္ႀကီးဟာ ခရီးသြားေတြ အင္မတန္မွ ႏွစ္ၿခဳိက္တဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ ေတြးၾကည့္ေလ...ကခ်င္ျပည္နယ္ဟာ ေတာင္ကိုရီယားနည္းပါး ရွိပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ႀကီးဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႕ ကေမၻာဒီယားႏိုင္ငံေလာက္ ႀကီးပါတယ္။ ဒီလိုနယ္ေျမမ်ဳိးဟာ ျပည္မကေန ဘာမွ မရွိတဲ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႕ရဲ႕ လာေရာက္ျခယ္လွယ္ျခင္း္ကို ခံေနၾကရတာ ျဖစ္တယ္။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားဟာ မိမိတို႕ေဒသရဲ႕ တန္ဖိုးကို မသိရွိၾကပါဘူး။ မိမိတို႕မွာ ရွိတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ အင္အားကိုလည္း မသိရွိၾကပါဘူး။ မိမိတို႕မွာ ရွိေနတဲ့ အင္အားအစစ္အမွန္ကို ေမ့ၿပီး ျပည္မကေန လာေရာက္တဲ့ ျမန္မာအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို အားကိုးၾကပါတယ္။ မိမိတို႕ေဒသမွာ ထြက္ရွိတဲ့ သယံဇာတေတြကို သူတို႕ထုတ္ယူသြားၾကတာကို ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ မိမိတို႕က အခြန္ကို ေဆာင္ရၿပီး မိမိတို႕ကို အမွန္ကတယ္ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို မရရွိၾကပါဘူး။ မိမိတို႕ျပည္နယ္မွာေတာင္ မိမိတို႕လူမ်ဳိးဟာ ဒုတိယႏိုင္ငံသားအျဖစ္နဲ႕ ေက်နပ္ေနၾကရပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ မိမိတို႕ဘိုးဘြားပိုင္ေရေျမေလအားလုံးဟာ ျမန္မာပိုင္လိုလို ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို လက္သင့္ခံလို႕ မရပါဘူး။ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ရမွာ ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုေတာ္လွန္ပုန္ကန္တဲ့ေနရာမွာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးခ်င္း၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခ်င္း၊ သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္နဲ႕ လုပ္လို႕ မရပါဘူး။ ေျပာက္ၾကားစနစ္ကိုပဲ အရင္းခံၿပီး ေတာ္လွန္ေရးအဆင့္အထိ အဆင့္မျမွင့္တင္ႏိုင္ခဲ့ရင္လည္း အလုပ္မျဖစ္ပါဘူး။ အားလုံးဟာ တပ္ေပါင္းစုအသြင္နဲ႕ တမိန္႕တသံထဲ ေတာ္လွန္ရပါ့မယ္။ တပ္ေပါင္းစုအသြင္ လႈပ္ရွားႏိုင္ဖို႕ လူမ်ဳိးအရ အျမင္က်ယ္ဖို႕ လိုပ့ါမယ္။ နယ္ေျမအရလည္း သေဘာထားႀကီးဖို႕ လိုပါ့မယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး အျမင္မက်ယ္ခဲ့ရင္၊ သေဘာထားမႀကီးႏိုင္ခဲ့ရင္ ရွိရွိသမွ်လူမ်ဳိးေတြဟာ ျပည္မအစိုးရကို အညံ့ခံမိရာ ေရာက္ပါတယ္။ အႏၲရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚရာေရာက္ေနပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားတို႕ေဒသကို လာေရာက္ၾကပါ၊ သိမ္းပုိက္လုိက္ၾကပါ၊ မိမိတို႕က ဗမာေတြရဲ႕ လက္ေအာက္ကို ဝင္ေရာက္ၾကပါ့မယ္လို႕ ဖိတ္ေခၚေနသလိုပါပဲ။
၁။ ကခ်င္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဟာ ကခ်င္လူမ်ဳိးပါ။ KIA ဟာလည္းပဲ ကခ်င္လူမ်ဳိးပါ။ ဒါေပမဲ့ ကခ်င္ျပည္နယ္အစိုးရက ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ကို ＂ အၾကမ္းဖက္သမား＂လို႕ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။
၂။ ႏိုင္သက္လြင္ဟာ မြန္အမ်ဳိးသားပါတီ ဒုဥကၠ႒ ျဖစ္ဖူးပါတယ္၊ သူ႕သမီးဟာ ဗမာနဲ႕ ညားၿပီး NLD မွာ အမတ္ျဖစ္ပါတယ္။ အခု မြန္ေတြနဲ႕ ထိပ္တုိက္တိုးရမယ့္ေနရာမွာ NLD က ဒီမိသားစုကို သုံးခဲ့ပါတယ္။
၃။ ရခိုင္မွာလည္းပဲ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာေအးေမာင္ကို တုိက္ဖို႕ ဦးေအးသာေအာင္ကို သုံးပါတယ္။ ရွမ္းေတြမွာလည္း အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပေလာင္ေတြမွာလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ ကရင္ေတြမွာဆို အေျခအေနက ပိုဆိုးပါတယ္။ ေဒသအသီးသီးမွာလည္းပဲ ဒီအတိုင္းပဲ ငါးၾကင္ဆီနဲ႕ ငါးၾကင္ေၾကာ္ေနၾကတာကို ေတြ႕ႏိုင္မွာပါ။
လူမ်ဳိးအျမင္က်ဥ္းတယ္လို႕ စြတ္စြဲခ်င္စြတ္စြဲပါ။ ဗမာအခ်င္းခ်င္း မညီၾကဘူးဆိုေပမဲ့ သူတို႕မညီၾကလို႕ တိုင္းရင္းသားေတြက အခြင့္အေရးပိုရသြားၾကတာ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႕မညီၫြတ္ၾကတာကိုပဲ အသုံးခ်ၿပီး တိုင္းရင္းသားတို႕ေဒသမွာ သူတို႕နည္း္သူတို႕ဟန္နဲ႕ နယ္ခ်ဲ႕လာၾကတာကိုလည္း ေလ့လာေတြ႕ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို မသိရွိဘဲ ေတာ္လွန္ေရးကို လုပ္ေနခဲ့ရင္ လူကြၽံေဘာ မဖမ္းတတ္ဘဲ ဂိုးတက္သြင္းဖို႕ ႀကဳိးစားမိတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။
ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕မွာ တိုင္းရင္းသားစိတ္ဓာတ္ အမွန္တကယ္ ရွိေနၾကလား။ ရွိၾကရင္ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အရင္လုပ္ပါ။ သူပုန္ျဖစ္ရတာ ဂုဏ္ယူပါ။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြပါလို႕ အစြတ္စြဲခံရရင္လည္း အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ကို လက္ခံလုိက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ မိမိတို႕ေဒသကို ဒုကၡေပးဖို႕ ေရာက္လာတဲ့ အေဝးက ဧည့္သည္ေတြကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ႏွာသာ မေပးမိၾကပါေစနဲ႕။ သူတို႕ဟာ အလာေကာင္းတဲ့ ဧည့္သည္ေတြ မဟုတ္ၾကပါ။ သူတို႕ေရာက္ေလရာမွာ ျပႆနာေတြခ်ည္းပဲဆိုတာ ကြက္ကြင္ကြင္းကြင္း ေတြ႕ျမင္ေနတာပဲမဟုတ္လား။U Ravika
