ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ ေလာက္မွ စၿပီး ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြဟာ ပုိက္ဆံပုိက္ၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံကုိ ေက်ာခုိင္းဖုိ႔ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ထုိင္းမွာ ေရ ခဏခဏ ႀကီးတာရယ္။ ထုိင္းလူမႈ အဖဲြ႕အစည္းက စည္းကမ္းႀကီးလာတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈေတြ လက္မခံေတာ့ဘူး၊ သပိတ္ေတြ ေမွာက္လုိ႔ စက္ရုံေတြ ပိတ္လုိက္ရတာေတြ ရွိလာေတာ့ ပြင့္လင္းခါစ ျမန္မာျပည္ကုိ မ်က္စ ပစ္လာၾကတယ္။
ထုိင္း ႏုိင္ငံသား ရုိးရုိးသာမန္ လူလတ္တန္းစားေတြေတာင္ ျမန္မာျပည္ထဲ သူတုိ႔ Boss ေတြ ၀င္သြားရင္ ဒုကၡပဲ ဆုိၿပီး စုိးရိမ္သံ သဲ့သဲ့ ေတြ ၾကားရတယ္ လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဒီေတာ့ အခြင့္အခါ ေကာင္း ေစာင့္ေနတဲ့ ထုိင္း အစုိးရက အခါ ေတာ္မွီ လူ႕အခြင့္အေရး ေၾကျငာစာတမ္းေလး အေလးျပဳလုိက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကုိ ထုိင္း ႏုိင္ငံသား လက္မွတ္ ေပးလုိက္တာပါပဲ။ ဒီေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ကုိ အေလးထားတဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြက ထုိင္းကုိ အမွတ္ အျပည့္ ေပးလုိက္ၿပီေပါ့။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေငြပင္ ေငြရင္းေတြ ထုိင္းမွာ အာမခံခ်က္ ရွိတယ္၊ ဆုိၿပီး ႏွကုိယ္က ဒိြဟ ျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားေလၿပီ။
ေနျပည္ေတာ္ ေမွာ္တန္းေ၀း ေနရမွာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ပါ။ သမၼတႀကီးက လက္ယွက္ေခၚတာေတာင္ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ေငြထုတ္ပုိက္ၿပီး မလာရဲရွာဘူး။ အစုိးရ သစ္ တက္ခါစ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဗုံသံ၊ သေယာသံေတြ နဲ႔ ၀င္လာဖုိ႔ တကဲကဲ ေစာင့္ေနတဲ့ ဆူညံသံေတြ ၾကားရပါတယ္။ ၂ ႏွစ္ ဆုိတဲ့ ကာလကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေတာ့ မထူးဘူးပဲ၊ ေပါ့။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ထဲ ၀င္ဖုိ႔ အစည္းအေ၀း ေတာင္ မလုပ္ေတာ့ဘူး လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ၀မ္းနဲ စရာ ပါ။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ ပါပဲ။
ေျခကၽြံထားတဲ့ လူေတြလဲ ျပန္ထုတ္ရမလား... ဆက္သြားရမလား.. ဆုိၿပီး မေသမျခာ ျဖစ္ေနေလရဲ႕။
ဘာ ဆက္လုပ္မလဲ ျမန္မာျပည္?????? ဒီတုိင္း တုိက္ၾက၊ ခုိက္ၾက၊ ေသၾက၊ ဘ႑ာေငြေတြျဖဳန္း၊ သူရဲေကာင္းဘဲြ႕ေတြယူၿပီး ေနေတာ့မလား.... ေခတ္သစ္ ကမာၻ နဲ႔ ဆက္သြယ္မလား... ေျမာက္ကုိးရီးယား ထံမွ လက္နက္၀ယ္ေတာ့ ေဒၚလာေစ်းေတြက ကေမာက္ကမ ျဖစ္။ ဟူး..... ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြတက္.. ျပည္သူေတြ ငတ္... လက္နက္ ကိုက္စားလုိ႔လဲ မရ... လူေတြ ထပ္ေသမွာလား စုိးရိမ္စိတ္သာ ရခဲ့။
ဒီလုိ နဲ႔ လူေတြကုိ ေမာင္း ေတာ့ ထုိင္းကေတာ့ အသာေလး ဗုိက္ေဖါင္း ၿပီေပါ့။
By Kachin duwa blog
