ကိုယ္စားျပဳေပးပါ

ကခ်င္ျပည္၀န္ႀကီး ဒူ၀ါဇန္ထားဆင္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္ပါတဲ့.။ ဦးႏုေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဖဆပလအစိုးရက ကခ်င္ပိုင္နက္ ဖီေမာ္၊ ေဂၚလမ္၊ ကန္ဖန္ေဒသေတြကို  တရုတ္ႏိုင္ငံဆီ ေရာင္းစားလိုက္တုန္းက ေရးခဲ့တဲ့စာအုပ္နာမည္ပါ.။ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုေပမဲ့ ျပည္သူ႔သေဘာထားကို အေလးမထား၊ ကခ်င္လူထုကို တစ္ခ်က္မွ မတိုင္ပင္ဘဲ၊ ကခ်င္ပိုင္နက္ေျမကို လက္ေဆာင္ေပးသလိုေပးလိုက္လို႔ ဒူ၀ါဇန္ထားဆင္က အစိုးရအဖြဲ႔၀င္၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္နဲ႔ ျပည္မအစိုးရကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျပန္ေ၀ဖန္ခဲ့တာပါ.။

သမိုင္းတစ္ပတ္လည္တယ္ပဲ ေျပာရမလား.၊ ခုလဲ ထိုနည္းႏွင္ႏွင္ပါပဲ..။ ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္၊ ဒီမိုကေရစီေဇာက္ထိုး မဟုတ္ေတာင္၊ ဒီမိုကေရစီကန္႔လန္႔ ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္.။ ဘုရားကေအာက္၊ ေမ်ာက္ကအထက္ဆိုသလို အေဖထက္သားတစ္လႀကီးေနတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုရဲ့ ကေမာက္ကမႏိုင္ပံုေတြက ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္၊ အားလံုးအသိမို႔ ဒီမိုကေရစီကန္႔လန္႔လို႔ေျပာတာကို သေဘာမတူတဲ့သူ မရွိေလာက္ပါဘူးေနာ္.။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲတုန္းက ကန္႔ကြက္မဲေပးခဲ့သလို၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာလဲ ယံုၾကည္ေလာက္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ရွာမေတြ႔တဲ့အတြက္ မဲေပးဖို႔ေနေနသာသာ၊ မဲစားရင္းမွာ ကိုယ့္နာမည္ပါလား၊ မပါလားေတာင္ သြားမၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး.။ (ဒီၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာလဲ မဲေပးခြင့္မႀကံဳလိုက္ပါဘူး.။) ဆိုလိုတာကေတာ့ လက္ရွိလႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစိုးရအာဏာရေနျခင္းမွာ က်ေနာ့္ပေယာဂမပါပါဘူး..။ “My hands are clean” ပါ.။ ႏို႔ေပမဲ့.. ေဇာက္ထိုးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အတည့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီမိုကေရစီက ဒီမိုကေရစီပဲမဟုတ္လား.။ အမ်ားဆႏၵကို လိုက္နာရမွာေပါ့.။ လူနဲစုရဲ့သေဘာထားကို ေလးစားတန္ဖိုးထားလ်က္ လူမ်ားစုရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္တာဟာ ဒီမိုကေရစီရဲ့အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ကေတာ့ ငါေထာက္ခံတဲ့အစိုးရမဟုတ္လို႔ ဘာမဆို ကလန္ကဆန္လုပ္မယ္၊ ငါသေဘာတူတဲ့အလံေတာ္မဟုတ္လို႔ အေလးမျပဳဘူးလို႔ မစဥ္းစားပါဘူး..။ အမ်ားဆႏၵကို ေလးစားပါတယ္.၊ ေက်နပ္ပါတယ္.။

အဲ.. က်ေနာ္္မေက်နပ္ႏိုင္တာက အႏွီ ကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနတာႀကီးပါ..။ အမ်ားရဲ့ ေရြးေကာက္မႈမဟုတ္ဘဲ၊ ရုပ္ရွင္ရိုက္သလို ဒါရိုက္တာဘဘႀကီးက “ဟိုေကာင္ ထိပ္ကြက္ မင္းက မင္းသားလုပ္၊ ဗိုက္ပူ မင္းကဇာတ္ၿပိဳင္၊ ဟို ပုကြကြနဲ႔ေကာင္ မင္းက ေသနတ္ကိုင္ ဗီလိန္လုပ္စမ္း”ဆိုၿပီး၊ ေနရာခ်ထားၿပီးမွ၊ လူထုကို ဒီလူေတြကိုပဲ ျပန္မဲေပးေရြးခိုင္းတာႀကီးက ဒီမိုကေရစီအခြံႀကီးထဲမွာေတာ့ အရမ္းၾကည့္လို႔တဲ့ ဇာတ္ကားပါပဲ..။ဟုတ္ကဲ့.၊ ဒီလို သတ္မွတ္ထားၿပီးသားလူကိုပဲ ျပန္ေရြးခိုင္းျခင္းက  နံပါတ္တစ္ ေဇာက္ထိုးျဖစ္မႈပါ.။ မ်ိဳးေစ့မွန္မွ အပင္သန္မွာမို႔၊ နဂိုကတည္းက ေဇာက္ထိုးျဖစ္ေနတဲ့ဒီမိုကေရစီႀကီးကေန ဘယ္လိုအသီးအပြင့္ေတြေမွ်ာ္လင့္ရမလဲေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး.။

အရင္ကာခ်ဳပ္က သူ႔သေဘာနဲ႔သူ ေနရာခ်ခဲ့သလို၊ ေနာက္ကာခ်ဳပ္ကိုလဲ အစိတ္ဖိုး အာဏာအပ္ႏွင္းခဲ့ပါေသးတယ္.။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ က်ေနာ္နားလည္တဲ့ စစ္သားဆိုတာက ျပည္သူ႔၀န္ထမ္းပါ.။ ျပည္သူေတြရဲ့ ၀န္ကိုထမ္းမယ့္၊ ျပည္သူ႔အေစကိုခံမယ့္၊ ျပည္သူရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္အျပည့္အ၀ရွိရမယ့္ အင္အားစုပါ.။ အခုျဖစ္ေနပံုအရ ကာခ်ဳပ္ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္မေတာ္ႀကီးက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအေပၚမွာ ထီးထီးႀကီးေပါေလာေပၚေနပါတယ္..။ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒထဲမွာ ျပည္သူလူထုက ကာခ်ဳပ္ကို ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ မပါသလို၊ စစ္ဆင္ေရးေတြမွာ ကာခ်ဳပ္ကို ဘယ္သူက အမိန္႔ေပးခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာ မျပတ္သားပါဘူး.။ စစ္ဆင္ေရးေတြမွာ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရွိသူလဲဆိုတာ အမိန္႔စီးဆင္းပံု မေျပျပစ္ပါဘူး..။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးကို အမိန္႔ေပး၊ ၀န္ႀကီးကေနမွ ကာခ်ဳပ္ကိုညႊန္ၾကား..၊ အဲလိုျဖစ္ရမွာျဖစ္ေပမဲ့ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအရ ကာခ်ဳပ္က ဒုသမၼတအဆင့္ပါ.။ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးထက္ ရာထူးႀကီးသလို၊ (သူကိုယ္တိုင္က ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးကိုျပန္ခန္႔တာပါ.) သမၼတကလဲ ကာခ်ဳပ္ရဲ့ စစ္ဆင္ေရးအပိုင္းမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္ ကန္႔သတ္ခံထားရပါတယ္..။ ဆိုလိုတာက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ကာခ်ဳပ္ဟာ ျပည္သူလူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ့ထိန္းခ်ုဳပ္မႈေအာက္မွာ မရွိပါဘူး.။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ကာခ်ဳပ္ဟာ ျပည္သူလူထုရဲ့ေအာက္မွာ မရွိပါဘူး.။ ဒါေပမဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ပက လူထုရဲ့စည္းလံုးမႈအားနဲ႔ ကာခ်ဳပ္ကို ထိန္းကြပ္ႏိုင္မွာကို မွတ္ထားရပါမယ္..။

ကခ်င္တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္မတပ္ ေလာေလာလတ္တ္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ျပႆနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္မမွာရွိတဲ့ ဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔ အျခားတိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုေတြကို က်ေနာ္ဒီေနရာကေန ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္.။ ဘယ္သူေတြ လြန္သလဲ. ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ. ဆိုတာ နဲနဲေဆြးေႏြးပါ့မယ္.။ ပါ၀င္ကူညီႏိုင္တဲ့ ကိစၥေတြမွာလဲ တစ္တပ္တစ္အားကူညီၾကပါလို႔ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္.။ လက္ရွိအစိုးရဟာ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ (ဒီမိုကေရစီသေဘာအရ) ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အစိုးရျဖစ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ရမွာျဖစ္ၿပီး၊ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအစိုးရဟာလဲ ကခ်င္အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္လံုးကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ဆိုတာေတာ့ Common ground အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားဖို႔ လိုပါမယ္.။

မသိေသးတဲ့သူေတြအတြက္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔၊ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအစိုးရနဲ႔ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ေတြရဲ့အေၾကာင္း နဲနဲရွင္းျပပါရေစ.။ KIO ဟာ ကခ်င္လူထုကေန ေပါက္ဖြားလာတဲ့ အမ်ိဳးသားအဖြဲ႔အစည္းစစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္.။ ကိုလိုနီေခတ္ ဒို႔ဗမာအစည္းအရံုးလို တစ္မ်ိဳးသားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္.။ အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ Autonomy နဲ႔ Federalism ပါ.။ မသမာသူေတြ ၀ါဒျဖန္႔သလို၊ ခြဲထြက္ေရးမဟုတ္ပါဘူး.။ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.။ တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုကေနခြဲထြက္ၿပီး သီးျခား Wunpawng Gumrawng Gumtsa Mungdan (၀မ္ေပါင္သမၼတႏိုင္ငံ) ဆိုတာထူေထာင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခဲ့ဖူးပါတယ္.။ ဒါေပမဲ့ အားလံုးကို မေမ့ေစခ်င္တာကေတာ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ထိုးစဥ္က လိုတာထက္ပိုုၿပီး တက္ၾကြခဲ့တာဟာ ကခ်င္ေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ.။ နဂိုကတည္းက သီးျခားတိုင္းျပည္အေနနဲ႔ ေနခ်င္ရင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဆိုတာ လွည့္ၾကည့္စရာေတာင္ မလိုပါဘူး.။ ျပည္ေထာင္စုစနစ္နဲ႔ ဥမကြဲ၊ သိုက္မပ်က္ စည္းစည္းလံုးလံုး၊ သာတူညီမွ် ေနခ်င္လို႔သာ ျပည္ေထာင္စုထဲ ၀င္လာတာပါ.။ ဒါေပမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာဘူးေလ..။ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ မဆိုင္သလိုခြဲျခားဆက္ဆံခံရတယ္.။ ခုပဲၾကည့္.၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးခြင့္မရဘူး..။ ျပည္ေထာင္စုတစ္၀ွမ္းလံုးမွာ တိုင္းရင္းသားအားလံုး ပါ၀င္ခြင့္ရေပမဲ့ ကခ်င္ေတြမပါျပန္ပါဘူး..။ ျပည္ေထာင္စုထဲကေန ခြဲထုတ္ခံေနရပါတယ္..။ ခြဲထြက္ခ်င္တာမဟုတ္ဘဲ ခြဲထုတ္ခံရတာပါ..။ ခြဲထုတ္ခံရလို႔ ခြဲထြက္ဖို႔စဥ္းစားခဲ့တာပါ.။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ သီးျခားတိုင္းျပည္အေနနဲ႔ ခြဲထြက္ဖို႔အထိ မူ၀ါဒပိုင္းတင္းမာခဲ့ပါတယ္..။ ၾကာခဲ့ပါၿပီ..။ ခုေတာ့ Federal Union (ျပည္ေထာင္စုဖက္ဒေရးရွင္းႀကီး)ထဲက Wunpawng Gumrawng Gumtsa Mungdan (၀မ္ေပါင္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရျပည္ေထာင္)အျဖစ္ ရပ္တည္ဖို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္.။ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာလဲ တစ္စံုတစ္ေယာက္က တစ္ဘက္သတ္အာဏာခ်ဳပ္ကိုင္မႈမရွိဘဲ၊ အမ်ားဆႏၵခံယူလ်က္ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔သာ မွ်တစြာ တာ၀န္ယူေနၾကပါတယ္..။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုတာ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားဖူးပါဘူး.။

အဲဒီေတာ့ လက္ရွိ ျပည္မတပ္မေတာ္ဆင္ႏြဲေနတဲ့ စစ္ဆင္ေရးေတြဟာ ဘယ္သူ႔သေဘာနဲ႔ ျဖစ္သလဲဆိုတာ ေမးပါရေစ.။ သမၼတႀကီးက ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမယ္လို႔ ေျပာထားပါရက္နဲ႔၊ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ကို ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ ဘယ္သူအမိန္႔ေပးပါသလဲ..။ သမၼတႀကီးက “ျပည္မတပ္အားလံုး ၂၀၁၁၊ ဇြန္မတိုင္ခင္က အေနအထားအထိ ျပန္ဆုတ္ခြာပါ.၊ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားႏိုင္တဲ့ အနီးကပ္ထိေတြ႔မႈ မျဖစ္ေပၚေအာင္ စစ္ေၾကာင္းမထြက္ပါနဲ႔.၊ တိုက္ကင္းမထြက္ပါနဲ႔” လို႔ ဘာလို႔ အမိန္႔မေပးတာပါလဲ.။ မေပးႏိုင္လို႔လား.၊ မေပးခ်င္လို႔လား.။ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္၊ ပထမအဆင့္အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးက ဒီေလာက္အေရးႀကီးပါတယ္ဆိုရင္ ဘာလို႔ (နဂိုကတည္းကရွိၿပီးသား) ၁၉၉၄ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီခ်က္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ပါသလဲ..။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ကို ကိုယ္ကစၿပီး ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ပါရက္နဲ႔ ဘာလို႔ ခုမွအသဲအသန္ “အပစ္မရပ္ရင္၊ ႏိုင္ငံေရးမေဆြးေႏြးဘူး”လို႔ ျဖစ္ရပါသလဲ..။ အနဲဆံုးေတာ့ အပစ္မရပ္ျခင္းဟာ “ကခ်င္တပ္မေတာ္က သေဘာထားတင္းမာလို႔ ျဖစ္တယ္”လို႔ ဘာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ေျပာရပါသလဲ..။ သမၼတကခန္႔ထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႔က အပစ္ရပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးပြဲ၀င္ေနခ်ိန္မွာ၊ တပ္မေတာ္က ဘာလို႔ အပစ္မရပ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေနရပါသလဲ..။ ကခ်င္ေတြအျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳၿပီးေတာ့မ်ား လက္၀ါးခ်င္းရိုက္ထားၾကေလသလား.။ ဒါေတြ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သေဘာထားမမွန္တာ၊ အႏိုင္အထက္ျပဳက်င့္ခ်င္တာဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ရွင္းလာပါတယ္.။

က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာသူနဲ႔ ခုခံတြန္းလွန္သူၾကားမွာ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကိုတို႔ ဘယ္သူဘက္က ရပ္တည္မွာပါလဲ.။ ဘယ္သူ႔အလြန္ျဖစ္ပါသလဲ.။ ကခ်င္တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကိုယ္ေဒသထဲ၀င္လာတဲ့ ဘယ္နယ္ခ်ဲ႕တပ္ကိုမဆို ခံပစ္ရမွာပါပဲ..။ မင္းေအာင္လွိဳင္ရဲ့တပ္မွမဟုတ္ပါဘူး.၊ တရုတ္တပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္ဆံုး အေမရိကန္တပ္ဆိုရင္ေတာင္ မတရားက်ဴးေက်ာ္၀င္လာရင္ေတာ့ ပစ္ရမွာပဲ..။ “ရပါတယ္..၊ ခင္ဗ်ားတို႔တပ္ေတြ ၀င္လာပါ..၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးၿပီးမွ ျပန္ထြက္သြားၾကေပါ့”လို႔ လုပ္ရင္ သီေပါမင္းလို ပါေတာ္မူကုန္မွာေပါ့.။ ကိုယ့္ေဒသထဲ နယ္ခ်ဲ႕တပ္ေတြကို အသာတၾကည္အ၀င္ခံရေအာင္၊ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအစိုးရနဲ႔ ကခ်င္တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သီေပါမင္းနဲ႔ ဘာမွမေတာ္ပါဘူး.။ လက္ရွိ Status quo အရ ကခ်င္တို႔ရဲ့ ေတာင္းဆိုမႈကလဲ အစြန္းမေရာက္ပါဘူး.။ “ျပည္မတပ္မေတာ္ဟာ ကခ်င္ျပည္ထဲ လံုး၀တပ္မစြဲရ၊ အေျခမစိုက္ရ” လို႔ သေဘာမထားပါဘူး.။ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ပါ၀င္တဲ့ ျပည္နယ္တစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကခ်င္ျပည္ထဲမွာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရရဲ့ အလံုးစံုထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္က ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္စစ္စစ္ စနစ္တက်တပ္စြဲရမွာပါ.။ အလားတူပဲ ျပည္နယ္အစိုးရေအာက္မွာ ျပည္နယ္တပ္မေတာ္ကိုလဲ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႔စည္းလွဳပ္ရွားခြင့္ ျပဳရပါမယ္.။ ဒါေပမဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္စစ္စစ္မဖြဲ႔စည္းႏိုင္မီ၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ယံုၾကည္မႈ ယိုင္နဲ႔ေနခ်ိန္မွာ ပဋိပကၡျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားေတြကို ေရွာင္က်င္ေစခ်င္ပါတယ္.။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႔အေရး၊ ျပည္မတပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ပစ္ဖို႔မလိုေအာင္သာ ေနေပးပါ.။ ဒါဆို အမ်ားႀကီး အရာေရာက္ပါတယ္.။ ၁၉၉၄ စာခ်ဳပ္ကို ျပန္အသက္သြင္းရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္.။

အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ျပန္ခ်ဳပ္မယ္ဆိုရင္လဲ ၾကားမွာအာမခံေပးမဲ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိသူ၊ တတိယပုဂၢိဳလ္ကို ကခ်င္ေတြေတာင္းဆိုပါတယ္.။ ၁၉၉၄မွာ အပစ္ရပ္သေဘာတူညီမႈရွိရက္နဲ႔ ျပည္မတပ္က မထင္ရင္မထင္သလို၊ ၀င္ပစ္တတ္ပါတယ္.။ ခုလို တိုက္ပြဲႀကီးေတြျပန္စတာဟာလဲ ျပည္မတပ္က စတာပါ.။ ဒါေၾကာင့္ အပစ္ရပ္ၾကစို႔ဆိုရံုနဲ႔ အပစ္ရပ္လိုက္၊ ေနာက္မွ “ဘြာေတး”ဆို ျပန္ပစ္လိုက္လုပ္ေနရင္ ခံရမွာက ကခ်င္ျပည္သူလူထုသာျဖစ္ပါတယ္.။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ဗ်ာ..၊ ကခ်င္တပ္မေတာ္က သမၼတႀကီးနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႔သေဘာတူၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ ၀င္ထိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္က ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ လိုင္ဇာကို ၀င္သိမ္းလိုက္ရင္ ဘယ္သူေျဖရွင္းေပးမွာလဲ.။ ဒီတစ္ခါေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္မွာ ျပည္မဘက္မွာဂုဏ္သိကၡာရွိသူတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ ပါေစခ်င္ပါတယ္.။

ဒါေၾကာင့္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖို႔အတြက္ဆိုရင္
၁။ ျပည္မတပ္အေနနဲ႔ ကခ်င္တပ္မေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ရာေဒသမွ ေ၀းရာကို ေနာက္ဆုတ္ရပါမယ္..။
၂။ ခိုင္မာတဲ့၊ အာမခံခ်က္ရွိတဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္တစ္ရပ္ကို ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ တတိယပုဂၢိဳလ္မ်ားေရွ႕ေမွာက္မွာ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ရပါမယ္.။
၃။ တန္းတူညီမွ်မႈ၊ မသမာမႈကင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲကေနတဆင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ဆီ ဦးတည္ရပါမယ္..။

ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီခ်ီတက္ရာမွာ အပစ္ရပ္ေရးဟာ ပထမေျခလွမ္းပါ.။ ဒီေျခလွမ္းေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မလွမ္းႏိုင္ရင္ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ.။ အပစ္ရပ္ေရးနဲ႔ ဒုကၡသည္မ်ားကိုယ့္ေဒသကိုယ္ျပန္ႏိုင္ေရးက အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနပါတယ္.။ ျပည္မမွာ က်ေနာ္တို႔တေတြ လံုလံုၿခံဳၿခံဳရွိေနၾကခ်ိန္၊ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ေသြးခ်င္းေတြ ညွိဳးညွိဳးငယ္ငယ္နဲ႔ ဒုကၡခံေနရပါတယ္.။ နာမက်န္းျဖစ္ေနၾကပါတယ္.။ တရုတ္အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ၿငိဳျငင္မႈ ခံေနရပါတယ္.။ တစ္ခ်ိဳ႕ခမ်ာ စခန္းဆီေတာင္ ေရာက္မလာႏိုင္ဘဲ၊ လမ္းမွာတင္ ျပည္မတပ္မေတာ္သားေတြ ဖမ္းဆီးၿပီး၊ မုဒိမ္းက်င့္၊ အရွင္လတ္လတ္ေျမျမွဳပ္ပစ္တာေတြ ရွိေနပါတယ္.။ နမ့္ဖတ္ကာလိုၿမိဳ႔မွာေတာင္၊ တပ္မေတာ္သားေတြက ကိုယ္သေဘာနဲ႔ကိုယ္၊ သူမ်ားအိမ္၀င္းထဲ ၀ါး၀င္ခုတ္၊ သစ္၀င္ခုတ္၊ ၀က္၀င္ခိုးနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနတာပါ.။ လက္နက္ျပၿပီး ဓျမတိုက္ေနတာပါ.။ ျပည္သူလူထုကို သိေစခ်င္ပါတယ္.။ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကိုလဲ ေတာင္းဆိုလိုပါတယ္.။

လက္ရွိအစိုးရနဲ႔တပ္မေတာ္ရဲ့ လုပ္ရပ္အားလံုးဟာ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကို ကိုယ္စားျပဳေနပါတယ္..။ သမၼတဆိုတာလဲ ျပည္သူလူထုေရြးခ်ယ္ထားတဲ့အတြက္ သမၼတျဖစ္ေနတာပါ.။ ျပည္သူလူထုရဲ့ သေဘာထားဆႏၵကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ တာ၀န္ရွိပါတယ္.။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာလဲ၊ (ဘယ္လိုလမ္းေၾကာင္းကပဲျဖစ္လာလာ၊) ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ျပည္သူကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ေနရပါေတာ့မယ္.။ ျပည္သူေတြရဲ့ ဆႏၵအမွန္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ထုတ္ေဖာ္ေၾကညာေပးရပါမယ္.။ ယခင္စစ္အစိုးရကေတာ့ ျပည္သူ႔သေဘာထားမပါဘဲ၊ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုေပမဲ့၊ ခုခ်ိန္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရေခတ္မွာေတာ့ အစိုးရလုပ္သမွ်ဟာ ျပည္သူလူထုက ခြင့္ျပဳမွ ျဖစ္မွာပါ.။ ကခ်င္ေဒသကို ထိုးစစ္ဆင္ေနတာဟာလဲ ျပည္သူလူထုက ခြင့္ျပဳမွျဖစ္ရပါမယ္.။ ျပည္သူလူထုက မတိုက္နဲ႔၊ ေနာက္ဆုတ္ဆိုရင္ အာဏာတစ္မတ္သားပိုင္ရွင္ ကာခ်ဳပ္လဲ သူ႔တပ္ကို ျပန္ရုတ္ရမွာပါ.။ ျမစ္ဆံုကိစၥမွာ က်ေနာ္တို႔ အသံတစ္သံတည္းနဲ႔ ၀ိုင္တြန္းခဲ့ၾကသလို၊ ခုလဲ ျပည္သူ႕ဆႏၵအမွန္ကို ဖြင့္ထုတ္ဖို႔ လိုေနပါတယ္..။ ျပည္မရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအလွည့္အေျပာင္းမွာ အစိုးရကို တည့္မတ္ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့၊ စတုတၳမဏၬိဳင္ေတြအေနနဲ႔လဲ၊ တိုင္းရင္းသားအေရးမွာ အစိုးရလုပ္သမွ် ျပန္ၾကားေပးတဲ့သတင္းေပးသက္သက္ထက္ ပိုၿပီးတာ၀န္ယူဖို႔ လိုေနပါၿပီ..။ တိုင္းရင္းသားေရးရာမွာလဲ အစိုးရကို ထိန္းေၾကာင္းေပးဖို႔ လိုေနပါၿပီ..။

ေတာင္ေပၚမွာ အဖိႏွိပ္ခံေနရတဲ့သူေတြက သူတို႔ကို အႏိုင္က်င့္ေနတဲ့တပ္ဟာ ဗမာတပ္လို႔ပဲ ျမင္ၾကပါတယ္.။ တကယ္လဲ အဲဒီတပ္ထဲမွာ ဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ားပဲ ပါပါတယ္.။ ၾကာလာေတာ့ ဗမာတိုင္းရင္းသားတစ္ရပ္လံုးကို အျမင္ေစာင္းလာပါတယ္.။ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈေတြ ျဖစ္လာရပါတယ္.။ ဒါေတြကို သတိထားဖို႔ လိုေနပါၿပီ..။ ကိုယ္ေရြးေကာက္ထားတဲ့ အစိုးရ၊ ကိုယ့္တပ္မေတာ္ကို ကိုယ္ျပန္ထိန္းႏိုင္မွ တိုင္းရင္းသာစည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ကာကြယ္ႏိုင္မယ့္ အေျခအေနေရာက္ေနပါၿပီ..။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္ထိုင္ေနတဲ့ မိုုးက်ေရႊကို တစ္မတ္သားကို ဖယ္ထုတ္ဖို႔လိုရင္ ဖယ္ထုတ္ရပါမယ္.။ လြတ္ေတာ္အမတ္ ၇၅% သေဘာတူတဲ့အျပင္၊ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲမွာ ေထာက္ခံမဲ ၅၀% အထက္ရမွ ျဖစ္မယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး..။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးအမတ္ေတြ ကန္႔ကြက္ၾကဖို႔ရွိေပမဲ့၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက အသံတစ္သံတည္းနဲ႔ ေတာင္းဆိုရင္ ဘယ္လိုအမတ္ေတြမွ ျငင္းပယ္ခြင့္မရွိပါ.။

ျဗမစိုရ္တရားထြန္ကားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလို တိုင္းျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္းၾကား မတရားမႈေတြ၊ ဖိႏွိပ္ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ၊ အႏိုင္က်င့္မႈေတြ ရွိေနတာ ရွက္ဖို႔ေကာင္းလွပါတယ္..။ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထက္ လုပ္ရပ္ေတြကေတာ့၊ သူ႔သေဘာနဲ႔သူမို႔ ဘာမွေျပာစရာ မရွိပါ.။ အခုေတာ့ ေျပာင္းလဲကုန္ပါၿပီ.။ ျပည္မအစိုးရကိုယ္ႏွိဳက္ ကမၻာ့ဇာတ္ခံုေပၚ ၀င္တိုးေတာ့မယ့္ အခိုက္အတန္႔ပါ.။ လုပ္သင့္တာလုပ္ေနတာပါလို႔ လြတ္ထားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး.။ ျပည္သူ႕သေဘာထားအမွန္ကို လိုက္နာတဲ့ အစိုးရျဖစ္ေအာင္၊ ထိန္းေက်ာင္းေနရပါမယ္.။ ျမစ္ဆံုအေရးကိုပဲ ဥပမာယူၾကရေအာင္.။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ျပည္သူဆႏၵကို မေမးစမ္းဘဲ၊ ဇြတ္တိုက္လုပ္ခဲ့တာ၊ အခုဒီမိုကေရစီအစိုးရလက္ထက္က်ေတာ့ ျပည္သူ႕သေဘာထားအစစ္ ထုတ္ေဖာ္ၿပီး လမ္းေၾကာင္းမွန္ဘက္ ဦးျပန္လွည့္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ..။ တိုင္းရင္းသားအေရး၊ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြမွာလဲ က်ေနာ္တို႔ လူထုတစ္ရပ္လံုး ပိုမိုစိတ္ပါ၀င္စားစြာနဲ႔ ကိုယ္ေရြးေကာက္ထားတဲ့ အစိုးရကို ထိန္းေက်ာင္းၾကရေအာင္ပါ..။

ကိုယ့္အစိုးရ၊ ကိုယ့္တပ္မေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ကိုယ္စားျပဳေပးျခင္းျဖင့္ တာ၀န္ခံ ထိန္းေက်ာင္းၾကဖို႔ တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကို ႏွိဳးေဆာ္လိုက္ပါတယ္..။

ဘုရားသခင္ေကာင္းႀကီးေပးပါေစ..။
က်ေနာ္ေဇာ္ခြန္ေနာ္ပါ.။