စကၤာပူကေန ကရာေတးေရႊတံဆိပ္ယူၿပီးျပန္လာတဲ့ Kachin

M Naw Mai

ဆိုင္းနူး နဲ႔ ဂ်ာလား ကို ဘယ္သူ စေကာလားရွစ္ေပးမလဲ
************************************************************
ဒီေန႔ စကၤာပူကေန ကရာေတးေရႊတံဆိပ္ယူၿပီးျပန္လာတဲ့ ကခ်င္မေလး ဆိုင္းနူးနဲ႔စကားေျပာျဖစ္တယ္။ 

သူ႕မွာ မိဘေတြကြယ္လြန္သြားၿပီ။ အေဒၚမိသားစုနဲ႕ ျမစ္ႀကီးနားက ေရႊစက္စစ္ေျပးဒုကၡသည္ စခန္းမွာေနတယ္။ အေဒၚက ေခါက္ဆြဲေရာင္းၿပီး လုပ္ေၾကြးတယ္။ သူက ၉ တန္းတက္ရင္းအေဒၚကိုကူညီတယ္။ 

ဘာလို႕ ကရာေတးကစားျဖစ္သြားလဲဆိုေတာ့ စိတ္ညစ္လို႔တဲ့။ 

က်ေနာ္မခံစားနိုင္ပါဘူး။ ကေလးဘဝထဲက မိဘေတြမရွိေတာ့တဲ့ ဆိုင္းနူး ေမာင္ႏွမ ၃ ေယာက္က်န္ခဲ့တယ္။ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ဘဝနဲ႕ ေနရတယ္။ ဘဝနဲ႕မဆန္႕ေအာင္ခံစားရတဲ့ ဒုကၡေၾကာင့္ သူ စိတ္မညစ္ရင္ဘယ္သူ ညစ္မလဲ။ 

ဒါေပမယ့္ သူ႕စိတ္ဓါတ္ကိုခ်ီးက်ဴးလိုက္တယ္။ အခက္အခဲကို ေအာင္ျမင္မႈအျဖစ္ေျပာင္းလဲလိုက္နိုင္တဲ့စိတ္ဓါတ္ကိုပဲ။ သူ႕ခံစားခ်က္ကို ကရာေတးနဲ႔ကိုင္ေပါက္ေနမယ့္ ဆိုင္းနူးကို မ်က္ေစ့ထဲျမင္ေယာင္ေနတယ္။

သမီးေလး ဆိုင္းႏူးေရ ဒီအတိုင္းဆက္ခ်ီတက္ပါ။ အခက္အခဲေတြက သမီးအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈေတြရမယ့္ အရင္းအႏွီးပဲျဖစ္ပါတယ္လို႕။ 

ဒီအဖြဲ႕မွာ ၁၈ ေယာက္ပါသြားတယ္။ ၁၅ ေယာက္က ကခ်င္ေတြ။ ေရႊ ၄ ဆု၊ ေငြ ၂ ဆု၊ ေၾကး ၃ ဆုယူလာခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံရဲ့ ရတနာေတြပါ။ 

ဒူဂေထာင္ဒုကၡသည္စခန္းက ၁၂ ႏွစ္သားေလး ဂ်ာလကလဲ ေရႊတံဆိပ္ရလာတယ္။ က်ေနာ္ဖုန္းေခၚတဲ့အခ်ိန္သူက အနားမွာမရွိလို႔ စကားမေျပာလိုက္ရဘူး။

ေနာက္ထပ္ေရႊတံဆိပ္ရခဲ့တဲ့ ကေလး ၂ ေယာက္ကေတာ့ ဆိုင္းလတ္ေအာင္နဲ႔ ဆိုင္းမန္နူးတို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြ တံဆိပ္ရခဲ့တဲ့ ၂ ဦးကေတာ့ ဂ်က္ေကာ့ ေခၚ ရာကု နဲ႔ ဂ်ာဆမ္းဘင္းတို႔ျဖစ္ၿပီး၊ ဓနေအာင္၊ ဆမ္၀ေအာင္နဲ႔ ဂ်ရန္ေအာင္တို႔က ေၾကးတံဆိပ္ေတြရခဲ့ၾကပါတယ္။

သူတို႕ကို ဆက္ၿပီး ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးမယ့္သူေပၚလာနုိင္ပါေစ။ ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ။

( ဓါတ္ပံုကို သူတို႕ၿပိဳင္ပြဲဝင္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေငြတံဆိပ္ရ Jacob Ya Ku ဆီကေနရပါတယ္)
Credit