က်ဳပ္ထပ္ေျပာမယ္... က်ဳပ္ငယ္တုန္းက ခင္မ်ားတုိ႔လုိ
ေအးေဆး ေက်ာင္းတက္ခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး ရြာကေန တစ္ရက္ခရီး ေျခက်င္
သြားျပီး ေဘာ္ဒါေန ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ရတာ၊၊ အဲဒါ ပဥၥမတန္း၊၊ စကားေျပာတာ
ဗမာ - စာသင္တာလည္း ဗမာ - ေရးတဲ႔စာလည္း ဗမာ၊၊ ဘာလုိ႔ ဗမာလြမ္းမုိးေန
တာလဲ......က်ဳပ္မွာ ငယ္ငယ္ ကတည္းက Trauma ရွိတယ္၊၊ က်ဳပ္နဲ႔ ဆင္ တူတဲ႔
တုိင္းရင္းသားေတြရွိလိမ္႔မယ္၊၊
ဘာျဖစ္လုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔အမ်ဳိးစကားနဲ႔ စာသင္လုိ႔မရသလဲ ?
ဘာေၾကာင္႔ ဗမာေတြၾကားထဲ ေက်ာင္းသြားတက္ရသလဲ ?
က်ဳပ္တုိ႔ လူမ်ဳိးမွာ ပညာတတ္မရွိဘူးလား၊ ကုိယ္႔ဆီမွာ ပညာမရွိဘူးလား ?
က်ဳပ္တုိ႔တစ္ရြာလုံး တုိင္းရင္းသား စကားပဲေျပာတယ္၊ ဗမာေက်ာင္းသြားတက္
ရတာဟာ စြန္႔စားခန္းတစ္ခုလုိပဲ... အသက္္ငယ္ေသးတဲ႔ အခ်ိန္မုိ႔လုိ႔ထင္တယ္၊၊
အဲဒီ ခံစားခ်က္ကုိ အခုထိ မေမ႔ဘူး၊၊ က်ဳပ္အေဖ ဗမာစကား နည္းနည္းပဲတတ္
တယ္၊၊ အေမ လုံး၀မတတ္ဘူး၊၊ က်ဳပ္စာမရလုိ႔ ေမးစရာရွိရင္ က်ဳပ္အိမ္မွာ ဘယ္
သူမွ မရွိဘူး၊၊ က်ဳပ္ ဆရာမကုိ ေမးခ်င္ရင္ နုိင္ငံျခားဘာသာစကား သုံးရသလုိမ်ဳိး
စုိးရြံ ႔ဖူးတယ္၊၊ စာပဲမကပါဘူး တျခားလွဳပ္ရွားမွု အသီးသီးမွာလည္း လူရာ မ၀င္ဖူးဘူး.
က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း အမ်ားၾကီး ေက်ာင္းဆက္မတက္ၾကတာ အဲလုိမ်ဳိးအေျခအေနေၾကာင္႔ လည္း ပါတယ္၊၊